- ارسالی‌ها
- 13,359
- پسندها
- 33,985
- امتیازها
- 96,874
- مدال‌ها
- 70
نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
کتاب کتاب | فریبکار واقعی
- نویسنده موضوع eva~
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 3
- بازدیدها 188
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 13,359
- پسندها
- 33,985
- امتیازها
- 96,874
- مدال‌ها
- 70
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #2
این اثر، داستان یک کارآگاه مشتاق را دنبال می‌کند که در آکادمی الینگهام که یک مدرسه شبانه‌روزی معتبر در ورمونت بوده، پذیرفته می‌شود .استیوی علاقه‌ی زیادی به حل پرونده‌های باز و به سرانجام نرسیده نهفته دارد و به همین دلیل به دنبال رازهای مشکوک در اطراف مدرسه می‌افتد. همان‌طور که استیوی در گذشته به کندوکاو می‌پردازد، ارتباط بین جنایات چند دهه‌‌ی گذشته و رویدادهای امروزی را کشف می‌کند و خود و همکلاسی‌هایش را در معرض خطر قرار می‌دهد.
امضا : eva~
- ارسالی‌ها
- 13,359
- پسندها
- 33,985
- امتیازها
- 96,874
- مدال‌ها
- 70
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #3
روایت کتاب «فریبکار واقعی»، یک توالی زمانی دوگانه دارد که به عمق و جذابیت اثر می‌افزاید، زیرا خوانندگان درحالی‌که تحقیقات استیوی در زمان حال را دنبال می‌کنند به اتفاق‌های گذشته نیز بازمی‌گردند. درواقع اشتیاق استیوی برای حل معماها و عزم او برای کشف حقیقت، با حس نوجوانانی که از معماها و چالش‌های فکری لذت می‌برند همسو می‌شود.
امضا : eva~
- ارسالی‌ها
- 13,359
- پسندها
- 33,985
- امتیازها
- 96,874
- مدال‌ها
- 70
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #4
در قسمتی از کتاب «فریبکار واقعی» می‌خوانیم:
«برعکس کوهستان‌های اطراف آن‌که مردم برای اسکی و تعطیلات به آنجا می‌رفتند. کوه تیشه عمدتا توسعه نیافته و پوشیده از جنگل بود. کوهنوردها گوشه‌گیرها و منزوی‌ها، دوستداران پرنده‌ها و کسانی که از جوی‌های روان در کوهستان و گم شدن در جنگل لذت می‌بردند، آنجا را دوست داشتند. در سال ۱۹۲۸ وقتی آلبرت الینگام اینجا را پیدا کرد، مردم از کوه تیشه بزرگ دوری می‌کردند. هیچ جاده‌ای، حتی یک جاده ناهموار هم به آن طرف نمی‌رفت. جنگل انبوه و رودخانه عمیق بود سنگ‌های زیادی از کوه پایین افتاده بودند محلی کاملا وحشی و عجیب بود.
بر اساس یک افسانه وقتی آلبرت الینگام سعی داشت به کلوپ قایقرانی در برلینگتون برود. اشتباهی از این محل سر درآورده بود هنوز معلوم نیست چطور...
«برعکس کوهستان‌های اطراف آن‌که مردم برای اسکی و تعطیلات به آنجا می‌رفتند. کوه تیشه عمدتا توسعه نیافته و پوشیده از جنگل بود. کوهنوردها گوشه‌گیرها و منزوی‌ها، دوستداران پرنده‌ها و کسانی که از جوی‌های روان در کوهستان و گم شدن در جنگل لذت می‌بردند، آنجا را دوست داشتند. در سال ۱۹۲۸ وقتی آلبرت الینگام اینجا را پیدا کرد، مردم از کوه تیشه بزرگ دوری می‌کردند. هیچ جاده‌ای، حتی یک جاده ناهموار هم به آن طرف نمی‌رفت. جنگل انبوه و رودخانه عمیق بود سنگ‌های زیادی از کوه پایین افتاده بودند محلی کاملا وحشی و عجیب بود.
بر اساس یک افسانه وقتی آلبرت الینگام سعی داشت به کلوپ قایقرانی در برلینگتون برود. اشتباهی از این محل سر درآورده بود هنوز معلوم نیست چطور...
