- نویسنده موضوع
- #1
در دوران پهلوی اول اساس اقتصاد ایران را اقتصاد روستایی تشکیل میداد و سلطه فئودالیسم همچنان در دهات ایران حکمفرما بود. اکثریت تام کشاورزان فاقد زمین بودند و از محصولی که بهدست میآوردند؛ یکدوم تا چهارپنجم به آنان تعلق میگرفت و بقیه را مالک تصاحب میکرد. به علاوه کشاورز مجبور بود که به مالک زمین بیگاری بدهد و عوارض جنسی نظیر مرغ، گوسفند، تخممرغ، روغن و هیزم و غیره را مجانا برای مالک فراهم کند.
حق تعیین کدخدا جزو حقوق مالک بود و کشاورزان از هرگونه حقوق اجتماعی محروم بودند. عمدهترین ابزارهای کار در کشاورزی مانند سابق، خیش، شنشکن با دندانههای چوبی و گاهی فلزی، بیل و کلوخ کوب بود و ماشینآلات کشاورزی جدید به ندرت دیده میشد.
کشاورزان از موسسات بهداشتی و فرهنگی محروم بودند...
حق تعیین کدخدا جزو حقوق مالک بود و کشاورزان از هرگونه حقوق اجتماعی محروم بودند. عمدهترین ابزارهای کار در کشاورزی مانند سابق، خیش، شنشکن با دندانههای چوبی و گاهی فلزی، بیل و کلوخ کوب بود و ماشینآلات کشاورزی جدید به ندرت دیده میشد.
کشاورزان از موسسات بهداشتی و فرهنگی محروم بودند...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.