- نویسنده موضوع
- #1
بايد توجه داشت دينداران به خدايي بسيار والا و فوق تصور بشر عقيده دارند. آنان معتقدند علم وقدرت خدا بي نهايت است و هرگاه در متون ديني چيزي بر خلاف آن يافت شود، براي تأويل آن تلاش مي کنند. از قرآن مجيد به روشني فهميده مي شود که مشرکان نيز پيوسته به چنين خدايي معتقد بوده اند.
جامعه شناسان دوران شرک را مقدم بر دوران توحيد معرفي مي کنند، ولي پيروان اديان توحيدي با اين فرضيه به شدت مخالفند و شرک را انحراف از توحيد مي دانند.به زعم برخي از اديان، خدايان در تاريخ براي انسان جلوه گر شده اند و بتان نمادي از آنها هستند. اين سنخ اديان به فرستادگان الهي يعني انبياء عقيده ندارند.
جامعه شناسان دوران شرک را مقدم بر دوران توحيد معرفي مي کنند، ولي پيروان اديان توحيدي با اين فرضيه به شدت مخالفند و شرک را انحراف از توحيد مي دانند.به زعم برخي از اديان، خدايان در تاريخ براي انسان جلوه گر شده اند و بتان نمادي از آنها هستند. اين سنخ اديان به فرستادگان الهي يعني انبياء عقيده ندارند.
