نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
مطالب ویژه شبی برآمده از صفحاتِ کتاب‌های فانتزی | لیور vs بارسا
- نویسنده موضوع YGNeae
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 3
- بازدیدها 265
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 5,997
- پسندها
- 41,947
- امتیازها
- 0
- مدال‌ها
- 31
- نویسنده موضوع
- #2
لیورپول صاحب یک ضربه کرنر سمت راست می‌شود و ترنت الکساندر آرنولد همراه با تشویق بلند هواداران می‌دود تا آن را بزند. قبل از زدن ضربه، خروش دیگری هم به گوش می‌رسد اما این بار حتی بلند‌تر. پنجاه یارد آن طرف تر، روی دایره‌ی مرکزی، لیونل مسی با انگشتش برای اندی رابرتسون خط و نشان می کشد. بارسلونا ۳-۰ جلو است. فینال نهم انگار برای آنها آماده شده اما بهترین بازیکن دنیا توسط مدافع راستی از گیفناک گلاسکو احاطه شده و شب، سرشار از ممکن‌هاست.
این، استعداد لیورپول است؛ استعداد پاره کردنِ هر چه شما از فوتبال و فوتبالیست‌ها می‌دانستید و بردنِ فیزیکی و روحی شما به جایی که حتی فکر نمی‌کردید که دوست داشته باشید به آنجا بروید. استعداد زنگ زدن، در پرده‌ی گوش شما و طپش دار کردن سینوس‌هایتان و...
امضا : YGNeae
- ارسالی‌ها
- 5,997
- پسندها
- 41,947
- امتیازها
- 0
- مدال‌ها
- 31
- نویسنده موضوع
- #3
یا احتمالا توپ به کسی بخورد. و درست در همان ثانیه‌های نصفه و نیمه، وقتی توپ در مسیری غیر قابل انتظار در حال حرکت است، مهم نیست که در بوینس آیرس به دنیا آمده اید یا در آزمایشگاه‌های ناسا از درون تخم یک شترمرغ. برای نصفِ ثانیه، همه چیز به سرعت و عطش شما بر‌میگردد و اغلب به شانسِ شما. شوت رابرتسون زیرکانه به گوشه می‌رود اما قبل از آن تراشتگن دوران ورزشی خود را به سرعت جلوی چشمش مرور می‌کند و این بار نزدیک بود که به جای چپ، توپ از سمت راست تراشتگن عبور کند که شانس با دروازه‌بان بود.
پاس‌های نیمه اول اما بیشتر تار به نظر می‌آمد. حداقل برای زرد پوشان بارسا اینطور بود. تراشتگن توپ را مستقیم به بیرون می‌زند و هیچکس برای نیم ساعت کوتینیو را ندیده و پدر و مادرش نگرانش هستند. مسی در ۱۴...
امضا : YGNeae
- ارسالی‌ها
- 5,997
- پسندها
- 41,947
- امتیازها
- 0
- مدال‌ها
- 31
- نویسنده موضوع
- #4
از وقتی هواپیمای بارسلونا در بندر لیورپول نشست، تمام تمرکزِ خشم این شهر، روی سوارز بوده است. مجموعه‌ای از هو شدن ها و سوت‌ها حتی قبل از بازی نثار او شد. تنها یک ضربه‌ی سوارز به توپ در اول بازی کافی بود که هواداران یک صدا فریاد بزنند:" سوارز، گم شو". آنها چنان با توپ‌های سوارز شعار می‌دادند که انگار پشت محوطه، صاحب ضربه آزاد شده‌اند.
سوارز همه این‌ها را می‌تواند تحمل کند. این بخشی از شخصیت او است که قوی‌ترش می‌کند. هزینه‌ی بردن به هر روشی، دیدن این فریاد‌ها و دهان‌ها و بزاق‌ها است. اگر حریف خشمش را روی او خالی می‌کند، پس حتما کارش را درست انجام داده است. اما چیزی که سوارز حسش می‌کرد، کاملا متفاوت بود؛ یک درد واقعی. لیورپول ۳-۰ جلو است و هیچکس اهمیتی به او نمی‌دهد.
در مورد گل...