انباری بزرگ در خانه اش داشت که بومی به پهنای کف اتاق روی زمین می گذاشت، چند سطل رنگ بر می داشت و قطره قطره رنگ روی صفحه سفید بوم می ریخت. بوم سفید با قطرات درهم و برهم رنگ به اثری هنری تبدیل می شد که میلیون ها دلار به فروش می رفت و تحسین اهالی هنر را بر می انگیخت. او جکسون پالاک نام داشت؛ هنرمندی که هوادارانش برای آثارش سر و دست می شکنند.
اگر به آن ها بگویید: «این تنها چند قطره رنگ است که روی بوم سفید ریخته شده و هدف یا هنری در آن نهفته نیست.» قطعا شما را به عدم درک هنر «والا» متهم می کنند. بوم سفید گاهی میزبان آثاری مانند «مروارید»، «مونالیزا» یا «جیغ» است که چشم از دین آن ها سیر نمی شود و گاهی تنها میزبان یک رنگ قرمز یا چند خط درهم و برهم است که اگر به آن اعتراض کنید، تنها با یک پاسخ...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.