اما بطور یقین این سازشگری با ادیان دیگر را نمیشود با لغت “قبول کردن و یا تحمل کردن عقاید دیگران” „tolerance“ توضیح داد. چرا که این واژه در اروپا بعد از دوره روشنگری مرسوم گردید (قرن ۱۸). مدارک کامل و تسلسلی تاریخی در مورد سیاست مذهبی هخامنشیان وجود ندارند که با استناد بر آنها بشود یک تصویر روشنی از این سیاست ارائه داد. در نظر اول این مدارک در تضاد با یک دیگر نیز قرار دارند، چرا که نه فقط بدستور شاهان در کشور های دیگر معبد بنا میکردند بلکه معبد نیز بدستور آنها منهدم میگردید (هرودت تاریخ نویس یونانی از خراب شدن معبد ها در آتن بدستور خشایارشاه اطلاع میدهد). اما تعجب آور نیز میباشد که خشایارشا قبل از انهدام در این معبدها نیایش نیز میکرده است. اما شاهان هخامنشی خدایان این معبد ها را بعنوان...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
