روی سایت دلنوشته های یک دل تنها | linda.b147 کاربر انجمن یک رمان

[Lindaw]

دل نوشته هاي يك دل تنها
Linda.b147
مقدمه:
من دورم
من نقطه ای سیاهی در دلت هستم
پاک نمی شوم
اما ابرهای سیاه دلت
مرا می پوشاند
و من فراموش میشوم
اما تو
ماه زیبای دل من می مانی!

 

[Lindaw]

نمي دانم درست از كي از عشق نوشتم از عشق به تو
شايد از زماني كه
هوا بود اما من نفس نمي كشيدم
كرسي روشن و داغ بود
اما من از سرما مي لرزيدم
زيرا عطر وجودت
گرماي آغوشت
ديگر نبود
حداقل نصيب من نبود

 

[Lindaw]

خنده هايم شده اند ممنوعه
انگار اشك ها منتظرند
تا سرازير شوند
بعد از هرخنده
و به يادم بياورند
چقدر تنهام
و همه اين خنده ها خياليست

 

[Lindaw]

گاه سکوت می کنم
گاه می نگرم
و گاه می سرایم من سراینده شعر های دلم هستم
که دل تنگ است
کاش همیشه خواب باشم
تا نه سکوت کنم
نه بنگرم
و نه بسرایم
بلکه در خواب آواز عشق سر دهم
ولی حیف که سایه ی تو در خواب نیز همراه من است
ای غم .....

 

[Lindaw]

فکر کرد عاشق دیگری شده ام
رفت
چه خوش خیالست
مگر تو می دانی عشق و عاشقی چیست ای دل؟

 

[Lindaw]

حس مي كنم ديگر نه روح است نه جسم اما با اين حال تن بيجان من بر بستر تخت افتاده است پرنده شرمگين از تنهايي به عيادت امد

ولي تو نيامدي تو به من اموختي تنهايي دوس بهتري براي دل مجنون من است

 

[Lindaw]

شب سردي بود

و من پر،از طغيان آب

من ناشنوا به آواز چلچه ها

من بي اعتنا به سقوط دل

من بي وجدان تر از هميشه

من كوركورانه تقليد مي كردم

از نابودي ها

من مي پرستيدم كفر را

به خوشه انگور نعمت

من شاپرك را شاد نمي ديدم

يك دشمن؛

نگاهم نگاه سردي بود

مانند ان شب سرد

شبي كه من با اندوه

سر مي كردم و تو در تعجب

از خوشحالي من

و شايد اين خوشحالي

انتظار غم را مي كشيد

در هر حال براي من ابدي نبود

شايد براي تو باشد!

 

[Lindaw]

ديگر وقت رفتن است

ننگر به چشمانم كه گريان است

دلم بر مي دارد ترك

زيرا دگر صدايم نمي كني عروسك

مباش از من عصباني

ديگر براي برگشت ندارم راهي

دلم نبود پايبند به عشق تو

زيرا دور بود از خواسته هاي تو

تو را فراموش نمي كنم از ياد ها

زيرا غرق شده ام در نگاهت سال هااا

 

[Lindaw]

ساقي باز آ كه در دلم آشوب است

شرابم ده كه دلم ويران است

نپرس كه چه شد فتادم به اين حال

كه خود نمي دانم از كجا شد اين چنين حال

خنده هايم زهر خند است

اشك هايم سرازير است

غم آخر رخنه كرد در دل من

عشق پر كشيد از دل من

ديدي جه بر سرم آمد ساقي

شده ام يك ادم بي بند و باري

ديگر نيست اين ديار جاي من

بايد ببندم بار سفر و كنم قصد رفتن

نمي دانم خدا كجاست اكنون

فقط مي خواهم شود مراقب مجنون

 

[Lindaw]

اعتماد كردم به تو

رفتي

گريان شدم ،تنها شدم، بي تاب شدم

برگشتي

خواستي باز جا كني در دلم

اما دلم ديگر مانند گذشته بزرگ نبود

فقط جاي خودم بود و خداي خودم

پس برو من جايي براي

توي بي وفا ندارم...