سخن بزرگان فردریش نیچه

[GHAZAL NAROUEI]

فیلسوفی که درصدد آفرینش جهان بنابر تصور خویش است از همان ابتدا میخواهد همه به فلسفه اش ایمان بیاورند و این همان استبداد است.
خطر خوشبختی در این است که آدمی در هنگام خوشبختی هر سرنوشتی را می پذیرد و هرکسی را نیز.
بر فریبِ حواسِ خود پیروز شوید .​

 

[G.ASADI]

● فضائل انسان را زمانی «نیک» به‌ حساب می‌آوریم که نتایج حاصل از آن نه در جهت نفع خود او، بلکه در راستای منافع ما و جامعه باشد.

● سرشت فرومایه از آنجا شناخته می‌شود که هیچگاه مزیّت و منفعت خود را از نظر دور نمی‌دارد.

 

[GHAZAL NAROUEI]

اجحاف نکردن و آسیب نرساندن به دیگران برای رسیدن به برابری اصل بنیادی و اخلاقی جامعه است ولی این نفی زندگی ست، چون زندگی بهره کشیدن از دیگرانی است که ناتوان ترند.
​

 

[GHAZAL NAROUEI]

آدمی به خاطر نیاز به مراقبت و توقع کمک گرفتن از دیگران در آینده، با آنها ارتباط برقرارمی کند.
هیچ پدیده ای اخلاقی نیست بلکه ما آن را اخلاقی تفسیر می کنیم.​

 

[G.ASADI]

اگر ناگریز شویم نظر خویش را در باب کسی تغییر دهیم،
به خاطر این زحمتی که او فراهم کرده است، انتقام سختی از او خواهیم گرفت.

 

[GHAZAL NAROUEI]

کسی که دلش را به بند بکشد جانش را آزاد کرده است.
انسان نمی تواند از غرایز خود فرار کند ، همچنان که وقتی از خطر جانی دور شود دوباره به غرایزش برمی گردد.​

 

[G.ASADI]

شاید هنوز برای
خندیدن
آینده ای وجود داشته باشد..
***
اصلِ یکم:
تا به نیرو نیازمند نباشی،
هرگز نیرومند نخواهی شد.

 

[GHAZAL NAROUEI]

کسانی که در خود احساس حقارت می کنند به دیگران رحم می کنند اما به دلیل غرورشان دم نمی زنند! یعنی درد می کشند و می خواهند با دیگران هم دردی کنند.کسانی که با دیگران همدردی می کنند به دلیل دردمند بودن خودشان است