- تاریخ ثبت‌نام
- 23/8/18
- ارسالی‌ها
- 1,151
- پسندها
- 21,405
- امتیازها
- 42,073
- مدال‌ها
- 40
سطح
28
- نویسنده موضوع
- محروم
- #1
ساختارشکنی سبک توسعه یافته‌ای از معماری پسانوگراست که از اواخر دهه ۸۰ میلادی آغاز شده‌است. این سبک متأثر از نظریه واسازی است که شکلی از تجزیه و تحلیل نشانه‌شناختی به حساب می‌آید. این سبک با تکه‌تکه کردن، علاقه به دستکاری سطح ساختار یا پوسته اثر، اشکال مورب که با تحریف و جابه‌جا کردن عناصر معماری چونان ساختار و پاکت ساختمانی به چشم می‌آید، شناخته می‌شود. ظاهر بصری ساختمان است که سبک ساختارشکنانه را با غیرقابل پیش‌بینی بودن و هرج و مرج مهارشده مشخص می‌کند.
تاریخچه
سبک ساختارشکنی با مسابقه طراحی معماری پارک دو لاویلت در سال ۱۹۸۲ (به ویژه با طرح‌های ژاک دریدا، پیتر آیزنمن و برنده مسابقه برنارد چومی)، نمایشگاه معماری ساختارشکنانه موزه هنر مدرن نیویورک که توسط فیلیپ جانسون و مارک ویگلی در...
تاریخچه
سبک ساختارشکنی با مسابقه طراحی معماری پارک دو لاویلت در سال ۱۹۸۲ (به ویژه با طرح‌های ژاک دریدا، پیتر آیزنمن و برنده مسابقه برنارد چومی)، نمایشگاه معماری ساختارشکنانه موزه هنر مدرن نیویورک که توسط فیلیپ جانسون و مارک ویگلی در...