- ارسالی‌ها
- 7,917
- پسندها
- 55,449
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 56
در پاییز، نغمه‌های نوشتن در آسمان معلق‌اند. داستان‌هایی که با هر دم سردی از باد، جان می‌گیرند و دل‌ها را می‌نوازند.
متفرقه قرآنیان
- نویسنده موضوع NASTrr
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 6
- بازدیدها 215
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 7,917
- پسندها
- 55,449
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 56
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #2
تاریخچه
اعتقاد برگشت به اصل کتاب، در دیگر ادیان نیز وجود دارد، مثلاً در دین یهود پیروان مکتب قرائیم فقط کتاب تنخ (تورات عبری) را قبول دارند یا پروتستان‌های پیرو سولا سکریپتورا اعتقاد دارند که هرچه برای یک مسیحی واقعی برای عبادت و انجام مناسک لازم است تنها در انجیل وجود دارد.[۳]
اعتقاد برگشت به اصل کتاب، در دیگر ادیان نیز وجود دارد، مثلاً در دین یهود پیروان مکتب قرائیم فقط کتاب تنخ (تورات عبری) را قبول دارند یا پروتستان‌های پیرو سولا سکریپتورا اعتقاد دارند که هرچه برای یک مسیحی واقعی برای عبادت و انجام مناسک لازم است تنها در انجیل وجود دارد.[۳]
امضا : NASTrr
- ارسالی‌ها
- 7,917
- پسندها
- 55,449
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 56
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #3
اصول عقاید
قرآنیان عموماً خود را تنها «مسلمان» می‌نامند و از انتساب خود به سنی و شیعه اجتناب می‌کنند. هرچند گروهی از آنان از احادیث استفاده می‌کنند ولی ملاک عقاید و اعمال دینی خود را با قرآن تطبیق می‌دهند. برخی از آنان اظهار می‌کنند که در قرآن، اطاعت از احادیث به‌طور واضح تأکید نشده‌است و احادیث و روایات، حدود ۲۰۰ سال پس از پیامبر جمع‌آوری و نوشته شده‌است و دارای تناقضاتی است که به دلیل آن تناقضات نمی‌توان عقاید و اعمال دینی را بر آن استوار کرد.[۴] قرآنیان تفاوت‌های بسیاری از جمله در مورد خمس، زکات و نماز جمعه با دیگر مسلمانان دارند.[۵] برخی از قرآنیان معتقدند پیامبر در طی ۲۳ سال از حیات نبوی خود اجازه نوشتن حدیث را به هیچ‌کس نداد و دلیل آن را جلوگیری از تحریف قرآن عنوان کرده بود اما در...
قرآنیان عموماً خود را تنها «مسلمان» می‌نامند و از انتساب خود به سنی و شیعه اجتناب می‌کنند. هرچند گروهی از آنان از احادیث استفاده می‌کنند ولی ملاک عقاید و اعمال دینی خود را با قرآن تطبیق می‌دهند. برخی از آنان اظهار می‌کنند که در قرآن، اطاعت از احادیث به‌طور واضح تأکید نشده‌است و احادیث و روایات، حدود ۲۰۰ سال پس از پیامبر جمع‌آوری و نوشته شده‌است و دارای تناقضاتی است که به دلیل آن تناقضات نمی‌توان عقاید و اعمال دینی را بر آن استوار کرد.[۴] قرآنیان تفاوت‌های بسیاری از جمله در مورد خمس، زکات و نماز جمعه با دیگر مسلمانان دارند.[۵] برخی از قرآنیان معتقدند پیامبر در طی ۲۳ سال از حیات نبوی خود اجازه نوشتن حدیث را به هیچ‌کس نداد و دلیل آن را جلوگیری از تحریف قرآن عنوان کرده بود اما در...
امضا : NASTrr
- ارسالی‌ها
- 7,917
- پسندها
- 55,449
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 56
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #4
درمیان اهل سنت
نمی‌توان همه اصلاح‌گران دینی را در قرآنیان خلاصه کرد، در حقیقت طیف وسیعی از این اصلاح‌گران وجود داشته‌اند. همه آنان خواهان زدودن خرافات و بازگشت به اصل دین بودند. افرادی چون حسن البنا، محمد عبده، محمود شلتوت، طه حسین، احمد امین، نصر حامد ابوزید، سید احمد خان، محمد شحرور، غلام احمد پرویز، فضل‌الرحمن ملک، ناصر سبحانی، ادیپ یوکسل و احمد صبحی منصور می‌توانند در این طیف قرار بگیرند.[۹]
نمی‌توان همه اصلاح‌گران دینی را در قرآنیان خلاصه کرد، در حقیقت طیف وسیعی از این اصلاح‌گران وجود داشته‌اند. همه آنان خواهان زدودن خرافات و بازگشت به اصل دین بودند. افرادی چون حسن البنا، محمد عبده، محمود شلتوت، طه حسین، احمد امین، نصر حامد ابوزید، سید احمد خان، محمد شحرور، غلام احمد پرویز، فضل‌الرحمن ملک، ناصر سبحانی، ادیپ یوکسل و احمد صبحی منصور می‌توانند در این طیف قرار بگیرند.[۹]
امضا : NASTrr
- ارسالی‌ها
- 7,917
- پسندها
- 55,449
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 56
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #5
در میان شیعه
همان طیف وسیع اصلاح‌گران در شیعه نیز بوده‌است. این احتمال در طول تاریخ شیعه وجود دارد که افرادی تمایلات قرآنی صرف داشته باشند ولی به واسطه احتیاط و ترس از طرد توسط روحانیان رسمی تقیه کرده باشند. شاید بتوان گفت سید جمال الدین اسدآبادی اولین کسی بود که لزوم بازگشت به اصل دین را مطرح نمود او می‌گفت: «تنها راه علاج بیماری ملت‌های اسلامی آن است که مانند گذشته نخست به قواعد اصلی دین خویش برگردند».[۱۰] اصلاح‌گری در شیعه به‌طور عمده با اهداف اولیه مبارزه با خرافات آغاز شده و با عصر روشنگری جنبش مشروطه همزاد است. هرچند این اصلاح‌گری گاه ره به بیراهه برده، ولی نتایج مثبتی نیز داشته‌است. سه مشخصه عمده آن‌ها قرآن‌گرایی، فاصله گرفتن از مرجعیت رسمی و نوعی خردورزی غربی است. در این طیف...
همان طیف وسیع اصلاح‌گران در شیعه نیز بوده‌است. این احتمال در طول تاریخ شیعه وجود دارد که افرادی تمایلات قرآنی صرف داشته باشند ولی به واسطه احتیاط و ترس از طرد توسط روحانیان رسمی تقیه کرده باشند. شاید بتوان گفت سید جمال الدین اسدآبادی اولین کسی بود که لزوم بازگشت به اصل دین را مطرح نمود او می‌گفت: «تنها راه علاج بیماری ملت‌های اسلامی آن است که مانند گذشته نخست به قواعد اصلی دین خویش برگردند».[۱۰] اصلاح‌گری در شیعه به‌طور عمده با اهداف اولیه مبارزه با خرافات آغاز شده و با عصر روشنگری جنبش مشروطه همزاد است. هرچند این اصلاح‌گری گاه ره به بیراهه برده، ولی نتایج مثبتی نیز داشته‌است. سه مشخصه عمده آن‌ها قرآن‌گرایی، فاصله گرفتن از مرجعیت رسمی و نوعی خردورزی غربی است. در این طیف...
امضا : NASTrr
- ارسالی‌ها
- 7,917
- پسندها
- 55,449
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 56
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #7
مخالفان
قرآنیان مخالفان زیادی در میان روحانیان رسمی و پیروان آنان دارند. گاه این مخالفت‌ها از ردیه‌نویسی و مخالفت کلامی گذشته و به صدور فتواهای تکفیر و اعلام ارتداد رسیده‌است. برخی از مخالفان در مخالفت‌های خود به آیاتی از قرآن نیز استناد می‌کنند که از جمله به آیات زیر استناد شده‌است.
«لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا؛ به راستی همواره برای شما در (اقتدای به) رسول خدا سرمشقی نیکو بوده‌است؛ برای کسی‌که به خدا و روز بازپسین امید می‌داشته و خدا را زیاد یاد کرده‌است.» (احزاب، ۲۱)
«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ...
قرآنیان مخالفان زیادی در میان روحانیان رسمی و پیروان آنان دارند. گاه این مخالفت‌ها از ردیه‌نویسی و مخالفت کلامی گذشته و به صدور فتواهای تکفیر و اعلام ارتداد رسیده‌است. برخی از مخالفان در مخالفت‌های خود به آیاتی از قرآن نیز استناد می‌کنند که از جمله به آیات زیر استناد شده‌است.
«لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا؛ به راستی همواره برای شما در (اقتدای به) رسول خدا سرمشقی نیکو بوده‌است؛ برای کسی‌که به خدا و روز بازپسین امید می‌داشته و خدا را زیاد یاد کرده‌است.» (احزاب، ۲۱)
«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ...