- نویسنده موضوع
- #1
میونِ این‌همه سرگردونی
دلِ‌من گرفته ماه‌پیشونی
بیا باز دوباره بی‌تابم کن
منو تو رنگ‌ِچشات خوابم‌کن
نگو قصه آخرش مرگِ منه
داره چشمات منو آتیش می‌زنه
نگو از تلخی دنیاسیرم
نگو می‌رم، نگو که می‌میرم...
ای‌گلِ بهارم
دشتِ لاله‌زارم
قلبِ داغ‌دارم
سنگِ بی‌مزارم
دردِ موندگارم
روزِ ناگذارم
زخمِ بی‌شمارم
زهرِ روزگارم...
خنده‌هامو
باتو از نو ساختم
باز به حرفای‌تو دل‌می‌باختم
میونِ این‌همه سرگردونی
اومدم توقلبِ‌تو مهمونی
بیستونِ قلبمو می‌کندم
شکل خنده‌هات شدم
می‌خندم...
چشات از صدتا غزل بهترشد
خنده‌هات غنچه ولی پر‌پر شد
ای‌گلِ بهارم
دشتِ لاله‌زارم
قلبِ داغ‌دارم
سنگِ بی‌مزارم
دردِ موندگارم
روزِ ناگذارم
زخمِ بی‌شمارم
زهرِ روزگارم...
دلِ‌من گرفته ماه‌پیشونی
بیا باز دوباره بی‌تابم کن
منو تو رنگ‌ِچشات خوابم‌کن
نگو قصه آخرش مرگِ منه
داره چشمات منو آتیش می‌زنه
نگو از تلخی دنیاسیرم
نگو می‌رم، نگو که می‌میرم...
ای‌گلِ بهارم
دشتِ لاله‌زارم
قلبِ داغ‌دارم
سنگِ بی‌مزارم
دردِ موندگارم
روزِ ناگذارم
زخمِ بی‌شمارم
زهرِ روزگارم...
خنده‌هامو
باتو از نو ساختم
باز به حرفای‌تو دل‌می‌باختم
میونِ این‌همه سرگردونی
اومدم توقلبِ‌تو مهمونی
بیستونِ قلبمو می‌کندم
شکل خنده‌هات شدم
می‌خندم...
چشات از صدتا غزل بهترشد
خنده‌هات غنچه ولی پر‌پر شد
ای‌گلِ بهارم
دشتِ لاله‌زارم
قلبِ داغ‌دارم
سنگِ بی‌مزارم
دردِ موندگارم
روزِ ناگذارم
زخمِ بی‌شمارم
زهرِ روزگارم...
