آموزشی دیالوگ چیست و چگونه یک دیالوگ خوب بنویسیم؟

[sogol~R]

به نام خدا

رمانی نیست که دیالوگ نداشته باشه؛ همه‌ی رمان‌ها دیالوگ دارن ولی آیا اون متنی که بهش می‌گید دیالوگ واقعا دیالوگه؟
این‌جا به تفاوت دیالوگ و مکالمه می‌پردازیم.

 

[sogol~R]

"مقدمه"​

خیلی کم پیش می‌آید که دیالوگ‌های عجیب و غریب بشنویم. از آن کمتر این است که دیالوگ عجیب و غریب بگوییم. یعنی معمولاً دیالوگ‌ها و گفتگوهایمان قابل پیش بینی و قابل حدس است. تکیه کلام‌های یکسان آدم‌ها را می‌شناسیم، روش صحبت کردنشان را می‌دانیم و حتی منتظر هستیم که در زمان‌های خاص، اصوات مشخصی را بشنویم. اما وقتی می‌خواهیم یک گفتگوی ساده را بنویسیم، ذهنمان به این سمت نمی‌رود که دیالوگ نویسی در داستان، فقط اطلاعات دادن نیست! دیالوگ‌هایی که می‌نویسیم می‌توانند بسیار متفاوت باشند، اگر چند تا تکنیک ساده را رعایت کنیم. چند تا تکنیک که خیلی خیلی راحت قابل اجرا هستند، اما در نگاه اول به چشم نمی‌آیند. شاید بعد از خواندن این نکته‌ها در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[sogol~R]

"دیالوگ چیست؟"​

[ ل ُ ] (فرانسوی ، اِ) (کلمه ٔ فرانسوی مأخوذ از یونانی به معنی گفتگو)
به زبان دیگر سخنانی که میان شخصیت‌های یک نمایشنامه رد و بدل می‌شود. مهم‌ترین بخش یک نمایش است. بنابر این فن دیالوگ نویسی را می‌توان اساس کار درام نویسی دانست شخصیت‌های هر درامی از طریق دیالوگ نموده می‌شوند و پرورش می‌یابند و اتفاقات خارج از صحنه به وسیله ٔدیالوگ به تماشاگران القا می‌شود. هر اثر ادبی را به صورت مکالمه ٔبین دو تن یا بیشتر باشد نیز دیالوگ می‌خوانند (مانند دیالوگ‌ها یا مکالمات افلاطون.) (دائرة المعارف فارسی.)

 

[sogol~R]

هر سوالی را نباید جواب داد!

دیالوگ نویسی به شیوه سوال و جواب خیلی ساده است. یکی این بگوید، یکی آن بگوید. همان سین جیم معروف، این جا خیلی به کارمان می‌آید! اما تا حالا آدم‌هایی را ندیدید که جواب سوالمان را ندهند؟! چه طور جواب سوال ما را نمی‌دهند؟ به این نکته ساده دقت کنید. خیلی وقت‌ها، سوال‌ها بی جواب می‌مانند. یا کسی جواب نمی‌دهد، یا از جواب دادن طفره می‌رود، موضوع را عوض می‌کند، برای خودش بهانه تراشی می‌کند، سرش را برمی‌گرداند. مخصوصاً وقتی که دوست نداشته باشد جواب شما را بدهد. یا جواب ندادن برایش منفعت داشته باشد!

پ.ن: این قضیه درباره‌ی وقتی شخصیت منفی می‌خواد یکی رو بکشه ولی جای کشتن میاد کل زندگینامه‌ش رو شرح میده هم صدق می‌کنه. :/

 

[sogol~R]

ماتش برده و در عالم خودش است!​

حتماً شده که در حال حرف زدن با کسی باشید، و ناگهان متوجه شوید که طرف مقابل اصلاً به حرف‌های شما گوش نمی‌داده است! خب آدم حسابی، پس من دارم با کی حرف می‌زنم؟ اما وقتی می‌خواهیم دیالوگ نویسی کنیم، اصلاً یادمان نمی‌آید که آدم‌ها از این کارها زیاد می‌کنند. وسط صحبت کردن ناگهان جمله‌ای می‌گوید که متوجه می‌شویم تا الان داشته با گوشی اش صحبت می‌کرده. یا توی ذهنش داشته با کسی دعوا می‌کرده و ناگهان کلمه‌ای از ذهنش درمی‌آید و همه چیز را نشان می‌دهد. حالا به این فکر کنید که چند بار از این اتفاقات برایتان افتاده و چند بار از این کارها توی داستانتان کرده‌اید؟

 

[sogol~R]

دیالوگ نویسی با سکوت!

جواب خیلی از سوال‌ها سکوت است! زل زدن، خیره شدن به آسمان، ور رفتن با کتاب… اما آخرش سکوت است. گاهی هر دو طرف، جواب سوال را می‌دانند وچیزی نمی‌گویند. گاهی هر دو طرف دوست دارند گفتگو ادامه پیدا نکند و سکوت می‌کنند. خودتان چندبار در جواب حرف‌های آدم‌ها سکوت کرده‌اید؟ چندبار دلتان خواسته که مکالمه تمام شود و چیزی نگفته‌اید؟ دیالوگ نویسی با سکوت به همین سادگی است. فقط کافی است بدانید کجا باید سکوت کرد و چیزی نگفت. در حالی که همه از موضوعی که در موردش صحبت می‌شود، آگاهند. و فقط یک نفر چیزی نمی‌داند و بهتر است جلویش سکوت کنیم.

 

[sogol~R]

دیالوگ نویسی با رمز و اشاره

نشود فاش کسی آن چه میان من و توست! از این اشارات نظر بارها و بارها استفاده کرده‌ایم. یک اشاره کوچک کافی است تا کسی دیگر، نکته‌ی درون حرف‌های ما را دریافت کند. حتماً نباید برای انتقال اطلاعات کلامی از دیالوگ نویسی استفاده کرد. یک پا تکان دادن، پای کسی را لگد کردن، با ارنج به کسی زدن، دست کسی را گرفتن، و کارهای دیگری مثل این، می‌توانند به راحتی جای دیالوگ را بگیرند. اگر دنبال نوشتن دیالوگ‌هایی هستید که دهان دیگران را باز بگذارد، بهتر است یاد بگیرید که کجا باید سکوت کرد. استفاده بی‌جا از دیالوگ نویسی نه تنها اثر خود را از دست می‌دهد، بلکه باعث می‌شود که دیالوگ‌ها غیر طبیعی هم به نظر برسند! به همین سادگی!

 

[sogol~R]

نوشتن دیالوگ‌های واقعی می‌تونه به جلو بردن داستانتون و پرداخت بهتر کاراکترا کمک کنه. همونقدر که دیالوگ واقعی و خوب نوشتن می‌تونه باعث بهبود عملکرد داستان بشه، دیالوگ بد هم می‌تونه به سرعت خواننده رو از مسیر داستان منحرف کنه.

نوشتن دیالوگ خوب و واقعی اول به یه گوش خوب برای موشکافی صحبت‌های روزمره نیاز داره و با گذر زمان به‌دست میاد؛ اما یه سری باید و نبایدها هست که اگه بهش توجه بشه فرق رو تو نوشتن دیالوگ حس می‌کنین.

هر دیالوگی با یه الگو شروع میشه که باعث میشه برای شنونده طبیعی به نظر برسه. درست مثل وقتی که مردم با همدیگه صحبت می‌کنن و به جزئیات اشاره نمی‌کنن. شما هم اگه به چنین الگوهایی توجه کنین می‌تونین یه دیالوگ خوب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[sogol~R]

۱- به نحوه صحبت کردن مردم گوش کنین

شما اگه بتونین به الگوی طبیعی صحبت کردن مردم نزدیک بشین می‌تونین دیالوگ خوبی بنویسید. برای این کار به طرزی بیانی که مردم تو صحبتاشون استفاده می‌کنن و لحن و آواری کلامشون توجه کنین. دقت کنین ببینین مردم چجوری بدون اینکه از جملات کامل استفاده کنن می‌تونن به مکالمه ادامه بدن. بعضی وقتا این کارو با کامل کردن صحبت‌های همدیگه انجام میدن. فال گوش وایسادن و به صحبت بقیه گوش دادن جرم نیست پس بهتره دقت کنین مردم چجوری با هم ارتباط برقرار می‌کنن.

از اهمیت سکوت هم چشم پوشی نکنید. فراموش نکنید جواب ندادن به صحبت یکی دیگه هم می تونه نشونه عصبانیت، مخالفت و احساسات منفی باشه.

 

[sogol~R]

۲- نمی‌خواد 100 درصد هم واقع‌گرا باشین

مردم موقع صحبت کردن خیلی مکث می‌کنن و آواهایی مثل ممممم یا عهههه رو به زبون میارن. هر چقدر هم که شما تلاش کنید که دیالگتون واقعی باشه نباید به خوانا و قابل فهم بودنش صدمه بزنین.

آلفرد هیچکاک میگه:

یه داستان خوب همون زندگیه ولی بدون قسمت‌های به‌درد نخورش.

تو داستان و دیالوگ هم همینطوریه. اگه دیالوگ‌های روزمره رو بیاری رو کاغذ خیلی گیج‌کننده و کسل‌کننده‌ست. پس بهتره که به خواننده اون اطلاعاتی رو بدید که واقعا اهمیت داره. بهتره کلمات پرکننده و قسمت‌هایی که به پلات کمکی نمی‌کنه رو حذف کنین.