آموزشی دیالوگ چیست و چگونه یک دیالوگ خوب بنویسیم؟

[sogol~R]

۳- تو یه مرحله خیلی اطلاعات ندین

به خواننده این حس رو ندین که انگار دارین نکات مهم رو به خورد کاراکترا می‌دین. بذارین داستان خودشو نشون بده. خواننده ها اطلاعاتی که به صورت کم کم از اول داستان بهشون دادینو یادشون می‌مونه پس نیازی نیست همه چیز رو یه دفعه بهشون بگین.

مردم در مکالمه‌های روزمره درباره مسائل مختلفی صحبت نمی‌کنن به همین دلیل بازم لازمه که خودتون یه سری مسائل رو شرح بدین.

 

[sogol~R]

4. دیالوگ‌ها را با چند عمل یا توصیف تلفیق کنین

به این نکته توجه داشته باشین که کاراکترهای شما موجودات حقیقی در دنیای واقعی هستن و مکالمه‌هاشونم باید در شرایط واقعی اتفاق بیافته. دادن یک سری اطلاعات گاها توصیفی کمک می‌کنه که از یکنواختی و زیاد بودن دیالوگ‌ها کاسته شه. این قضیه خیلی ساده می‌تونه اتفاق بیافته، همین‌که شما بگین کاراکترتون جلوی کابینت‌ها وایستاده یک وقفه مناسب در مسیر دیالوگ گفتن‌های پشت هم ایجاد کردین. دیالوگ‌های طولانی وقتی در کنار چنین توصیفاتی قرار می‌گیرن دنبال کردنشون برای خواننده خیلی راحت‌تر میشه. این قضیه در مورد توصیفات طولانی هم صدق می‌کنه. بهتره که اونا هم به وسیله دیالوگ‌ها خورد شن.

 

[sogol~R]

۵- زیاد از" او گفت" در دیالوگ استفاده نکنین

استفاده زیاد از جمله‌های " او گفت" یا " او جواب داد" حواس مخاطب را به این کلمات پرت می‌کند. شما می‌خواین مخاطب به دیالوگ‌های تأثیرگذارتون توجه کنه نه قدرت هم معنی پیدا کردن شما برای عبارت "او گفت".

شما باید به خوانندتون اعتماد کنید که می‌تونه وقتی دوتا کاراکتر دارن با هم صحبت می‌کنن تشخیص بده کی داره صحبت می‌کنه.

 

[sogol~R]

۶- مراعات در استفاده از اصطلاحات عامیانه، ناسزا و کلیشه

توجه کنین که در تله کلیشه گرفتار نشین و همزمان خیلی از اصطلاحات عامیانه استفاده نکنین چون این قضیه حواس خواننده رو از داستان پرت می‌کنه. هر چیزی که خواننده رو از دنیای خیالی که دارین براش می‌سازین دور بکنه باید ازش دوری کنین.

 

[sogol~R]

۷- با چشم منتقد بخوانید

وقتی دارین نوشتتون رو می‌خونین به این توجه کنین که چرا بعضی از چیزا کار می‌کنه یا نمی‌کنه. به بخش‌هایی که از عمل داستانی فاصله گرفتین توجه کنین و از خودتون بپرسین چرا همچنین اتفاقی افتاده. ببینید در چه قسمتی دیگه کاراکترتون باورپذیر نیست یا چه وقتی کاراکترتون از داستان می‌زنه بیرون و ببینین دیالوگ به این قضیه چه کمکی می‌کنه. به عبارت دیگه مثل یه نویسنده داستانتونو بخونین.

 

[sogol~R]

۸- اضافات را حذف کنین

حذف کردن صحبت‌های اضافی مثل سلام و احوال پرسی باعث میشه که کاراکترتون سریع‌تر وارد صحنه بشه و کاراکتر بتونه به‌وسیله زبان و عمل داستانی باعث جلو رفتن داستان بشه.

 

[sogol~R]

۹- دیالوگ ها را کوتاه کنین

سعی کنین دیالوگ هر کاراکترو تو یه جمله جا بدین. وقتی به جمله بعدی میرین انگار دارین اطلاعات اضافی می‌دین و کاراکترون به جای اینکه پویا و باورپذیر باشه داره تبدیل به یه اهرم برای اطلاعات دادن میشه.

هر وقت دیدین که صحبتاری کاراکتر داره از یه جمله بیشتر میشه از خودتون بپرسین که آیا میشه اطلاعات این دو جمله رو تو یه جمله جا بدین یا اونو تو مکالمه‌های دیگه پخش کنین.

شما همچنین می‌تونین از یه کاراکتر دیگه برای دادن همچین اطلاعاتی استفاده کنین.

 

[sogol~R]

۱۰- جلوی جریانو نگیرین

وقتی دارین اولین یادداشت از یک صحنه رو می‌نویسین بذارین دیالوگ‌ها همینطور تراوش کنن و بعدش که با فراغ بال نوشتین دوباره برین سراغ دیالوگا و از بین اونا به‌دردبخوراشو انتخاب کنین. با این تکنیک به دیالوگ‌هایی می‌رسید که اصلا ممکن نبوده بار اول به ذهنتون بیاد.

 

[sogol~R]

۱۱- مثل یک بازیگر بداهه باشید

وقتی تو خونتون تنها نشستید، یه صحنه از داستانتونو بازآفرینی کنین و خودتون جای کاراکترا نقش بازی کنین. اگه بین دو‌تا کاراکتر درگیری وجود داره به فکر درست کردن بحث و جدل باشین. وقتی بین کاراکترا جاتونو عوض می‌کنین چند ثانیه مکث کنین تا با لحن خود کاراکتر پاسخ بدین.

 

[sogol~R]

دیالوگ بین شخصیت‌ها لزومی ندارد عین واقعیت باشد. در گفتگوهای واقعی کلی حرف‌های تکراری و پیش پا افتاده و بدون ظرفیت دراماتیک گفته می‌شود. فقط باید جایی از دیالوگ استفاده کرد که جز دیالوگ چاره‌ای نیست.

مثل این گفتگو:

سینا گفت: سلام.

مادرش جواب داد: علیک السلام.

سینا گفت: مادر جان خوبی؟

مادر گفت: خوبم تو چه طوری؟

—-

خب تمامی این گفتگوها را می‌شود در یک جمله خلاصه و روایت کرد:

سینا با مادرش احوالپرسی کرد.

(وارد ادامه مطلب شوید)