سخن بزرگان افلاطون

[ALBALO]

با دوست طوری رفتار کن که به حاکم محتاج نشوی وبا دشمن طوری معامله نما که اگر کار به محاکمه کشید ظفر تو را باشد.

 

[ALBALO]

اگر در شهری . دارایی و توانگری ارجمند شمرده شود . البته به همان نسبت از بزرگداشت نیکی و نیکوکاران کاسته می شود.

 

[ALBALO]

بزرگترین جنایتی که شخص بتواند نسبت به شهر خود مرتکب شود . همانا ستم است.
***
هرگز کسی را که پیوسته در حال پیشرفت است . هر چقدر هم که کند حرکت کند . نومید مکن.

 

[ALBALO]

درباره ی مردم ستمگر چنین می گویم که بیشتر آنها اگر در جوانی گرفتار نشوند . در پایان کار

رسوا و روسیاه می شوند و در روزهای پیری و بیچارگی مورد سبک داشت بیگانه و هم میهن قرار می گیرند.

 

[ALBALO]

آنچه شایسته نیست به آرزو مخواه . و بدان که انتقام خدا از بنده . به خشم بی رحمانه و بی حرمتی و سرزنش نبود

بلکه به متحول کردن و ادب کردن از فرط عشق باشد.

 

[ALBALO]

در جهان یگانه مایه نیکبختی انسان محبت است.
***
نیرومندترین مردم کسی است که بر خشم خود غلبه کند.

 

[ALBALO]

زینت انسان به سه چیز است علم . محبت . آزادی.
***
عوام ثروتمندان را محترم می دانند و خواص دانشمندان را.

 

[ALBALO]

سزاوار است مرد عاقل هنگام تناول لذایذ یاد آورد تلخی دوا را و زیاد نخورد.
***
آنان که می خواهند خوب زندگی کنند باید به حقیقت نزدیک شوند

زیرا پس از نیل به مقام حقیقت یابی است که دست از غم و اندوه دنیا دست بر می دارند.

 

[ALBALO]

دروغگو از دروغگوی دیگر در حذر است .
***
از نزدیکی به کسی که قادر به حفظ اسرار و رموز خود نیست پرهیز نما.

 

[ALBALO]

رقت به سه کس واجب است :

1- عاقلی که حکم جاهلی بر او روان باشد .

2- قویی که گرفتار ضعیفی گردد.

3- کریمی که محتاج لئیمی باشد.