معرفی زبان زبان سواحلی

[AVA_SEY]

زبان سواحِلی (به انگلیسی: Swahili) عضوی از خانوادهٔ زبان‌های بانتو است و در شرق و تا حدودی مرکزِ آفریقا به‌کار می‌رود. سواحلی زبان اول حدود ۵ میلیون نفر و زبان دوم حدود ۵۰ میلیون نفر است. علاوه بر عربی، واژه‌های زبان‌های فارسی، آلمانی، هندی و انگلیسی نیز به دلیل ارتباطات با دیگر خانواده‌های زبانی، وارد این زبان شده‌است.

 

[AVA_SEY]

برخی از واژگان زبان سواحلی از زبانهای دیگر چون عربی و انگلیسی و فارسی اخذ شده‌است.این زبان در شرق و تا حدودی مرکز آفریقا به‌کار برده می‌شود.
در زبان سواحلی، برخی واژه‌ها با گویش بندریِ فارسی بسیار نزدیک و هم‌معنی هستند؛ مانند:
کاکا = برادر

• دادا = خواهر
• بندری = بندری (بندرگاه)
• سیفه = سیفه (روغن کوسه)
• منشوه = منشوه (یک نوع قایق)
• چنگو = چنگو (یک نوع ماهی خوش‌مزه برای برشتن)
• رفیقی = رفیق

در اصطلاحات دریانوردی و لنج‌داری و مراسم زارواژه‌های فارسی بیشتری وجود دارد.

 

[AVA_SEY]

چند واژه و معانی آنها در زبان سواحلی

• می‌می = من
• وی‌وی = تو، شما
• زیچی = قشنگ، زیبا
• جمبو = سلام
• سننه = خوب، عالی
• کا کا میزی = دانشجو
• حباری = چطوری؟
• مزاری سننه = خیلی خوب
• کواری = خداحافظ
• بووانا = آقا، جناب
• اسنتی سننه = خیلی ممنون
• جمبو بووانا = سلام آقا
• حَ کونا ما تا تا = اشکالی ندارد، مشکلی نیست، خبر بدی نیست.

 

[AVA_SEY]

ادبیات به زبان سواحلی، در قالب اشعار حماسی شکل گرفته‌است. این اشعار از فرهنگ و ادب اسلامی مایه گرفته‌اند و دربارهٔ زندگانی محمد، پیامبر اسلام، علی بن ابی طالب و حسین بن علی سروده شده‌اند.

ابن حاجب غسّانی نیز اشعاری غیر مذهبی سرود. شیخ امری عابدی و ماتیاس مِنیمپالا از شاعران برجستهٔ سواحلی زبان در قرن بیستم‌اند. نویسندگانی مانند دیوید دیوا و عُمَر شریف، آثاری بر پایهٔ افسانه‌ها و اسطوره‌های سنتی شرق در این زبان آفریدند.

شَبان روبِرت، بزرگترین نویسندهٔ مسلمان و معاصر در زبان سواحلی است که داستان‌های تربیتی نوشت. او آغازگر مقاله‌نویسی به این زبان است. در دورهٔ معاصر رمان‌ها و داستان‌های پلیسی نیز به زبان سواحلی نوشته شده‌است.