شعرکده عروس آسمان

[SAN.SNI]

ببین باز می‌بارد آرام؛ برف
فریبا و رقصنده و رام؛ برف

عروسانه می‌آید از آسمان
در این حجله، آرام و پدرام؛ برف

جهان را سراسر سپیدی گرفت
به هر شاخه، هر شانه، هر بام؛ برف

نشسته به اندوه انبوه دشت
به بی‌برگی باغ ایام؛ برف

خزان هم به دامان مرگی خزید
کنون فصل سرد سرانجام؛ برف

فرو بسته یک شهر چشمان خویش
و می‌بارد آرام آرام؛ برف

"شهرام مقدسی"​

 

[SAN.SNI]

برف باریده بر این جاده و جایت خالی‌ست
دست در دست من اما ردپایت خالی‌ست

روی این جاده یخ بسته بی مقصد، آه
چه قدر جاذبه گرم صدایت خالی‌ست

امتدادی‌ست پر از برف و پر از دلتنگی
جای نجوای تو و زمزمه‌هایت خالی‌ست

آسمان صاف و زمین سرد و درختان دلگیر
جاده از بوی دل انگیز هوایت خالی‌ست

گرچه با فوجی از احساس قشنگم اما
سطرسطر دلم از حرف و هجایت خالی‌ست

ای پشیمان پریشان شده در باد هنوز
کلبه شعر و غزل نیز برایت خالی‌ست

"محسن مظلومی"​

 

[SAN.SNI]

غمگین‌تر از یک آدم برفی، که روی ریل ساخته باشند
در انتظار سوت قطارم، با گریه‌ای شبیه به لبخند

پیپ پدر بزرگ به لب‌هام، یک کیف پاره پاره به شانه
بینی من مداد درازی، بر پای من دو پوتین، بی‌بند

یک ساعت قدیمی کوکی روی سرم شبیه به یک تاج
بی آنکه هیچ گاه بپرسم: پس ساعت دقیق سفر، چند؟

ریل طویل گم شده در مه مثل پل معلق دوزخ
با غربت دو خط موازی در آرزوی نقطه پیوند

آنک قطار می‌رسد از راه هی سوت‌های ممتد اخطار
هی سوت سوت سوت، ولی من، مانند یک مترسک، پابند

من ایستاده‌ام که بیایی، در این غروب، روی همین ریل
تنها‌تر از یک آدم برفی که روی ریل ساخته باشند

محمدسعید میرزایی
​

 

[SAN.SNI]

آه، آدم برفی
دلم برای تو می‌سوزد
که هنوز دلت برای کودکانی که دستکش ندارند
می‌سوزد
کاش دل آدم‌ها هم
مثل دل آدم برفی سفید بود

"امید صباغ نو"​

 

[SAN.SNI]

تو شب ساکت و برفی
ته کوچه تک و تنهاست
با تموم انتظارش
چشم به راه صبح فرداست

به سپیدی خیره مونده
با دو تا چشم زغالیش
می‌خواد آسمون بخنده
توی فردای خیالیش

رو تن ساکت و سردش
دونه‌های برف می‌شینه
اگر آدمک بخوابه
خواب خورشیدو می‌بینه

عشق خورشید توی قلبش
داره آشیون می‌سازه
نمی‌دونه پای این عشق
باید عمرش رو ببازه

نمی‌دونه چتر آفتاب
هستیش رو ازش می‌گیره
گم می‌شه تو دست خورشید
توی تنهایی می‌میره

صبح فردا، ته کوچه
ساکت و سرده و خالی
اون طرف‌تر روی برفا
مونده چشم‌های زغالی

"نیلوفر لاری‌پور"​

 

[SAN.SNI]

من برف ندیده‌ام
خواهر و برادرم نیز برف ندیده‌اند
اما پدرمان آدم برفی بود
که در حسرت شال و کلاهی برایمان
قطره قطره آب شد

"هوشنگ بهداروند"​

 

[SAN.SNI]

من یه آدم برفی بودم
که شدم عاشق خورشید
آخه اون یه دنیا گرما
به دلی یخ‌زده بخشید

شدم عاشق نگاهش
چه قشنگ و مهربون بود
دستاشو خواستم بگیرم
نشد اون تو آسمون بود

با نگاهی توی چشماش
گفتم حرفای دلم رو
گفتم از وقتی رسیدی
بردی سرمای دلم رو

گفت اگه با من بمونی
می‌میری توی جوونی
برو زُل نزن تو چشام
تو باید زنده بمونی

چرا چشم به من می‌دوزی
زل نزن به من می‌سوزی
گفت بخون، بخون عزیزم
می‌سوزونمت یه روزی​

 

[SAN.SNI]

پشت شیشه برف می‌بارد
در سکوت سینه‌ام دستی
دانه اندوه می‌کارد

"فروغ فرخزاد"​

 

[SAN.SNI]

دنیای آدم برفی‌ها
دنیای ساده‌ای‌ست
اگر برف بیاد هست
اگر برف نیاید نیست
مثل دنیای من
اگر تو باشی هستم، اگر نباشی... ​

 

[SAN.SNI]

برف
حجابی بر قامت زمین
لباسی سپید
بر تنی چرکین

"نوید کریمی"​