- نویسنده موضوع
- #1
خود گویه
وقتی کسی با خود حرف می زند، برای شنوندگان عجیب است. در حالی که معمولا تقریبا هرکسی با خود حرف می زند. روانشناسان برآورد می کنند که بیش از 95 درصد از بزرگسالان با خود حرف می زنند. کودکان تقریبا همیشه در هنگام بازی با خود حرف می زنند. بنابراین حرف زدن با خود امری کاملا طبیعی است. این یک نوع خاصی از ارتباطات است. و مزایای بسیاری در گاهگاهی حرف زدن با خود وجود دارد! زیرا افکار ما را از طریق حرف زدن سازماندهی می کند. وقتی ما با خود حرف می زنیم، صدای درونی ما بروز می کند. یا شاید بتوان گفت که فکر کردن به صدای بلند است. خصوصا افراد پریشان احوال اغلب با خود حرف می زنند. در این افراد، منطقه خاصی از مغز کمتر فعّال است. در نتیجه، کمتر سازمان یافته...
وقتی کسی با خود حرف می زند، برای شنوندگان عجیب است. در حالی که معمولا تقریبا هرکسی با خود حرف می زند. روانشناسان برآورد می کنند که بیش از 95 درصد از بزرگسالان با خود حرف می زنند. کودکان تقریبا همیشه در هنگام بازی با خود حرف می زنند. بنابراین حرف زدن با خود امری کاملا طبیعی است. این یک نوع خاصی از ارتباطات است. و مزایای بسیاری در گاهگاهی حرف زدن با خود وجود دارد! زیرا افکار ما را از طریق حرف زدن سازماندهی می کند. وقتی ما با خود حرف می زنیم، صدای درونی ما بروز می کند. یا شاید بتوان گفت که فکر کردن به صدای بلند است. خصوصا افراد پریشان احوال اغلب با خود حرف می زنند. در این افراد، منطقه خاصی از مغز کمتر فعّال است. در نتیجه، کمتر سازمان یافته...
