دنباله دار | بازی پیشگویی .. | Page 12 | انجمن رمان نویسی یک رمان

حسنا(هکرقلب)

کاربر فعال

سطح

3

9/3/18

#111

❤.M.A..R.Y.A❤ گفت
آره
نفر بعدی گوشی دسته :)

آره
نفر بعدی خیلی خوشحاله

e..l..a..h..e

نو ورود

سطح

0

9/3/18

#112

نه
نفر بعدی هوس ماکارانی کرده

اشک سرخ

هنرمند انجمن

سطح

25

9/3/18

#113

نچ
نفر بعدی مریض شده

حسنا(هکرقلب)

کاربر فعال

سطح

3

9/3/18

#114

اشک سرخ گفت
نچ
نفر بعدی مریض شده

نه
نفر بعدی داره خونه تکونی میکنه

آنالی

نو ورود

سطح

4

9/3/18

#115

نه
نفر بعدی خونه تکونی کرده:)

امضا : آنالی

مقدمه:
و
اما نیم شبی من خواهم رفت، از دنیایی که مال من نیست
از زمینی که به بیهوده مرا بدان بسته اند
و تو آنگاه خواهی دانست خون سبز من خواهی دانست
که جای چیزی در وجود تو خالیست
و تو آنگاه خواهی دانست
پرنده کوچک قفس خالی و منتظر من
خواهی دانست
که تنها مانده ای
با روح خودت
و بی کسیت را دردناکتر خواهی چشید زیر دندان غمت
غمی که من می برم
غمی که من می چشم
دیگر آن زمان گذشته است که من از درد جانگزایی که
هستم به صورتی دیگر در آیم،
و در مقطع روحی که
شقاوتهای نادانی آن را ز هم دریده است
بهبود یابد...
دیگر آن زمان گذشته است و من
جاودانه به صورت دردی که زیر پوست تست مسخ گشته ام...
انسانی را در خود کشته ام
انسانی را در خود زا ده ام
و در سکوت درد بار خود مرگ و زندگی را شناختم ..
اما میان این هر دو، من، لنگر پررفت و آمد دردی
بیش نبودم، درد مقطع روحی که شقاوتهای
نادانی آن را زهم دریده است...
تنها
هنگامی که خاطره ات را می بوسم در می یابم دیری است
که مرده ام
چرا که لبان خود را از پیشانی خاطره تو سردتر می یابم...
ای شاخه جدامانده من،
هیچ تکیه گاهی ابدی نیست
لینک رمان:
رمان هیچ تکیه گاهی ابدی نیست | آنالی کاربر انجمن یک رمان

e..l..a..h..e

نو ورود

سطح

0

9/3/18

#116

Hakerghalb گفت
نه
نفر بعدی داره خونه تکونی میکنه

اره
نفر بعدی فردا امتحان داره

I

ISET1

مدیر بازنشسته

سطح

25

9/3/18

#117

اوهوم
نفر بعدی تازه وارده

آنالی

نو ورود

سطح

4

9/3/18

#118

parsan گفت
اوهوم
نفر بعدی تازه وارده

آره
نفر بعدی نویسنده ست

امضا : آنالی

مقدمه:
و
اما نیم شبی من خواهم رفت، از دنیایی که مال من نیست
از زمینی که به بیهوده مرا بدان بسته اند
و تو آنگاه خواهی دانست خون سبز من خواهی دانست
که جای چیزی در وجود تو خالیست
و تو آنگاه خواهی دانست
پرنده کوچک قفس خالی و منتظر من
خواهی دانست
که تنها مانده ای
با روح خودت
و بی کسیت را دردناکتر خواهی چشید زیر دندان غمت
غمی که من می برم
غمی که من می چشم
دیگر آن زمان گذشته است که من از درد جانگزایی که
هستم به صورتی دیگر در آیم،
و در مقطع روحی که
شقاوتهای نادانی آن را ز هم دریده است
بهبود یابد...
دیگر آن زمان گذشته است و من
جاودانه به صورت دردی که زیر پوست تست مسخ گشته ام...
انسانی را در خود کشته ام
انسانی را در خود زا ده ام
و در سکوت درد بار خود مرگ و زندگی را شناختم ..
اما میان این هر دو، من، لنگر پررفت و آمد دردی
بیش نبودم، درد مقطع روحی که شقاوتهای
نادانی آن را زهم دریده است...
تنها
هنگامی که خاطره ات را می بوسم در می یابم دیری است
که مرده ام
چرا که لبان خود را از پیشانی خاطره تو سردتر می یابم...
ای شاخه جدامانده من،
هیچ تکیه گاهی ابدی نیست
لینک رمان:
رمان هیچ تکیه گاهی ابدی نیست | آنالی کاربر انجمن یک رمان