متن با فونت FarhangBlack
در پاییز، نغمه‌های نوشتن در آسمان معلق‌اند. داستان‌هایی که با هر دم سردی از باد، جان می‌گیرند و دل‌ها را می‌نوازند.

متفرقه کتاب مرا به خانه ام ببر,استاد ایرج جنتی عطایی به کوشش یغما گلرویی

  • نویسنده موضوع Mahsa_rad
  • تاریخ شروع
  • پاسخ‌ها 0
  • بازدیدها 173
  • کاربران تگ شده هیچ

Mahsa_rad

نویسنده ادبیات
سطح
44
 
ارسالی‌ها
3,499
پسندها
65,248
امتیازها
74,373
مدال‌ها
31
  • نویسنده موضوع
  • #1
ترانه ی ”درخت“ از زیباترین و هنرمندانه ترین های ایرج جنتی عطایی است.

”درخت“ از دیدگاه استتیک (Aesthetics) چونان بسیاری از ترانه های دیگر جنتی عطایی عالی است. گرچه ترانه های جنتی عطایی از ایماژ لبریزند، اما همواره –حتی اگر ایماژیستی بسراید و مانند یک هایکوسَرا از ایماژ به ترانه برسد– ایماژها را در راه بارور شدن ”معنی“ به کار می گیرد. ایماژها در ترانه های جنتی عطایی یا تازه و بکر هستند و یا تازه شده و نو شده، و جز این را به سختی می توان یافت. ایماژهای ”درخت“ نیز از همین دستند.

گر چه سوژه در ترانه های جنتی عطایی همواره نوزاده و تازه نیست –که سوژه ذاتاً محدود است و بر جنتی عطایی که به هنگام، سوژه آفرینی نیز کرده است، حرجی نیست– اما وی هر بار که به سروقت سوژه ای تازه رفته، از عهده ی مضمون...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
 
امضا : Mahsa_rad
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها] Bita
عقب
بالا