توی زندگی، آدم نمیدونه چند لحظه دیگه قراره که چه اتفاقی براش رخ ده. همین ندونستن باعث میشه که شکست هم برای اون امکان پذیر باشه. ما آدما اگه میخوایم طعم موفقیت رو برو بچشیم باید این ترس از شکست رو همیشه داشته باشیم و در هر لحظه جانب احتیاط رو رعایت کنیم تا مبادا شکست به سراغمون بیاد.
ترس دقیقا نقطه ی مقابل ایمانه. آدمی که توی زندگیش از شکستی میترسه باید بدونه که تنها راهی که میتونه به اون ترس غلبه کنه اینه که پا روش بذاره و ازش بگذره. هیچ راه دیگه ای برای از بین بردن ترس وجود نداره. همچنین یادت باشه که اگه بخوای با ترست کنار بیای، سختی کنار اومدن با ترست از سختی مقابله شدن با اون بیشتره. پس به دل ترس هات قدم بذار و از روی اونها رد شو تا ببینی که جهان چطور به جسارت تو پاسخ میده و زندگیت رو دگرگون میکنه.
خیلی از آدما ترس از شکست دارن و برای همین هم هیچ وقت اقدام نمیکنن. اونا میترسن شروع کن چون میگن اگه شکست بخوریم مسخره مون میکنن، اگه شکست بخوریم نمیتونیم دوباره قدم علم کنیم یا اگه شکست بخوریم نمیتونیم دوباره مثل الانمون بشیم. اونا کلی دلیل میارن که بالاخره محصور ترسشون بشن. اما در میون این آدم ها کسایی هستن که یاد گرفتن برای بهتر کردن زندگیشون رو ترس هاشون پا بذارن. اینجور آدمایی بی تردید همیشه برنده هستن حتی اگه شکست بخورن.
شکست یه قسمتی از پیروزی آدمه. وقتی که کسی شکستی میخوره، برای دفعات بعدی تجارب بهتری و بیشتری به دست میاره و میتونه با دقت عمل بهتری برای ساختن زندگیش اقدام کنه. پس نذاریم که ترس از شکست ما رو زندانی کنه و نذاره که برای خواسته هامون قدم از قدم برداریم.
در زندگی همه ی انسان های موفق میشه گفت که ترس از شکست بوده. بالاخره ماها انسان هستیم و حتی موفق ترین هامونم روزی به ذهنشون ممکنه خطور کرده باشه که اگه من موفق نشم چی یا اگه من نتونم به هدفم برسم چی. اما اونا یه فرقی با آدمای معمولی دارن. اونا با وجود این ترسشون خواستن که برای بهتر کردن زندگیشون قدم بردارن و همین مسئله هست که الان باعث موفقیت اونها شده.
خیلی ها ترس از شکست خوردن دارن اما شاید دقیقا معنی شکست رو نمیدونن. شکست یعنی زمانی که از یک مسئله صد در صد زیان دیده باشی. اما در بیشتر مواقع ما نه تنها زیان نمی بینیم بلکه ممکنه حتی دانشی هم از اون شکست به دست آورده باشیم که همین میشه سود و یعنی ما بردیم. هیچوقت بنا به یک قسمت خاص از هدف که توش شکست خوردین خودتون رو آدم شکست خورده ای خطاب نکنید.
زندگی آدما از دو بخش تشکیل میشه! یا شکست و یا موفقیت. موفقیت که تکلیفش معلومه اما زمانی که برای کسی شکستی اتفاق میفته، اون آدم به جای ناراحتی و گریه و زاری باید سعی کنه تا بهترین راه حل رو برای رد شدن از شکستش ارائه بده. اینطوریه که براش فرصت پیشرفت کردن به وجود میاد.
هر کسب و کاری که شروع کنی، باید توقع شکست رو هم در اون در خودت به وجود بیاری تا اگه یک زمانی زمین خوردی مبادا دیگه نتونی از سر جات پاشی. کسی که توقع شکست داره و به نوعی در وجود خودش ترس از شکست رو شکل میده، برای شکست های احتمالیش برنامه میچینه و اگه فلان شکست رخ داد به راحتی از اون میاد بیرون. اما اگه یکی همه چی رو گل و بلبل ببینه شاید هیچوقت نتونه از یک شکست ساده هم عبور کنه و همون شکست اون رو به زمین میندازه. البته چیزی ک باید به یادمون باشه اینه که دیگه خیلی خودمون رو درگیر شکست ها نکنیم که باز از اون ور بوم بیفتیم.
توی هر کسب و کاری، حالا چه زیاد و کم، میشه رد پایی از شکست رو دید. ما باید با این دید یک کسب و کار رو انتخاب کنیم و وارد اون بشیم نه این دیدگاه که قطعا ما به موفقیت میرسیم. وقتی که دیدگاه ما این بود که توی فلان کسب و کار رشد کنیم و تجربه به دست بیاریم اون موقع شکست ها هم زیاد برامون تاثیرگزار نیستند. زمانی اونا تاثیر خودشون رو خواهند گذشت که ما با دیدگاه موفقیت صد در صد یک کسب و کار رو شروع کنیم.
