- تاریخ ثبت‌نام
- 11/12/20
- ارسالی‌ها
- 2,228
- پسندها
- 16,615
- امتیازها
- 44,373
- مدال‌ها
- 18
سطح
24
- نویسنده موضوع
- #1
رکن اصلی شعر «جوهر»، «بیان» و «اندیشه» است.
در شعر ساختاری این سه رکن رئوس یک مثلث هستند.
مرکز دایره‌ای که این مثلث را دربرمی گیرد ساخت و فرم اصلی شعر است. حالا فرض کنید یکی از این رأس‌ها نباشد دایره دیگر ساخت خودش را از دست می‌دهد و نمی‌توان شکل آن را تشخیص داد.
بسیاری از شعرها که نه جوهری دارند و نه ظرف مناسبی که در آن ریخته شود خیلی زود از بین می‌روند. همین‌طور که اگر جوهری باشد اما ساختمانی وجود نداشته باشد که آن را نگه دارد می‌خشکد و جریان نمی‌یابد.
گاهی هم شاعر جوهر را در قالب شعر دیگران ریخته و به جریان در می‌آورد.
همان‌طور که حقوقی می‌گوید: «حافظ گاه از جوهر اندیشگی هم مخیل و هم غیر مخیل که شاعران پیش از او –چنانکه باید و شاید- در تشکیل و تبیین آن موفق نشده‌اند، در ساخت استوار...
در شعر ساختاری این سه رکن رئوس یک مثلث هستند.
مرکز دایره‌ای که این مثلث را دربرمی گیرد ساخت و فرم اصلی شعر است. حالا فرض کنید یکی از این رأس‌ها نباشد دایره دیگر ساخت خودش را از دست می‌دهد و نمی‌توان شکل آن را تشخیص داد.
بسیاری از شعرها که نه جوهری دارند و نه ظرف مناسبی که در آن ریخته شود خیلی زود از بین می‌روند. همین‌طور که اگر جوهری باشد اما ساختمانی وجود نداشته باشد که آن را نگه دارد می‌خشکد و جریان نمی‌یابد.
گاهی هم شاعر جوهر را در قالب شعر دیگران ریخته و به جریان در می‌آورد.
همان‌طور که حقوقی می‌گوید: «حافظ گاه از جوهر اندیشگی هم مخیل و هم غیر مخیل که شاعران پیش از او –چنانکه باید و شاید- در تشکیل و تبیین آن موفق نشده‌اند، در ساخت استوار...
