مصـاحبه مصاحبه با نوش‌آفرین | خواننده

[MONTE CRISTO]

نوش‌آفرین، ستاره موزیک پاپ در سال‌های پیش از انقلاب ۱۳۵۷، در گفت‌و‌گویی صمیمی نگاهی داشته است به پشت پرده زندگی هنری‌اش از دیروز تا امروز.

او در حالی به برنامه «نگاه تازه» رادیو فردا آمد که در شهر دبی به سر می‌برد و مهمان خانه نوروزی عارف، خواننده مشهور ایرانی، بود.

• رادیوفردا: خانم نوش‌آفرین، شما اول فروردین به دنیا آمده‌اید. این جدی است یا مثل قدیم‌ها بود که هر کسی به دنیا می‌آمد شناسنامه‌اش را اول فروردین می‌گرفتند؟

نوش‌آفرین (می‌خندد): والله، دقیقاً نمی‌دانم. ولی هر چه به پدرم قسم و آیه خوردم، می‌گوید نه، تو‌‌ همان موقع به دنیا آمدی.

• پس خودتان هم شک داشتید؟

بله، من هم شک داشتم، چون همه این حرفی را که شما می‌زنید به من هزاران...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

• آقای علی عباسی...

بله. رفتم تو و وقتی خانم‌های خوشگل را دیدم همه آرایش‌کرده و من با روپوش مدرسه رفته بودم، گفتم امکان ندارد که قبول شوم. به دوستم گفتم حالا که آمدیم... خانم پوری بنایی هم آنجا تشریف داشتند... گفتم... من خودم خیلی طرفدارشان بودم... گفتم برویم حداقل یک امضا بگیریم این همه راه را آمدیم. رفتیم تو و من همین طور که داشتم نگاه می‌کردم به خانم پوری بنایی که بروم جلو یک آقایی این طوری دست دراز کرد گفت بیا جلو، بیا جلو! گفت این چه قدر شبیه آفرین است...

• آفرین (عبیسی)، هنرپیشه معروف فیلم‌های فارسی...

بله. بعداً متوجه شدم که ایشان آقای ایرج صادق‌پور شوهر خانم آفرین است. خودشان هم یکی از فیلمبرداران خیلی خوب آن زمان بودند. خانم آفرین هم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

• از نحوه حرف زدنتان به نظر می‌آید که پشیمانید از آن کار؟

من اصلا پشیمان نیستم. ولی گاهی وقت‌ها وقتی فکر می‌کنم به گذشته خودم و شروع کاری که داشتم می‌گویم که شاید می‌توانستم کارم را خیلی بهتر انجام دهم. شاید بهتر می‌توانستم خودم را به مردم نشان دهم. ولی باور کنید در آن زمان هم مثل الان همه‌اش پارتی‌بازی بود. مثلاً مثل خانم شهره آغداشلو وقتی وارد سینما شد بُر خورد با یک سری دیگر و فیلم‌های جدی‌تری بازی کرد. در حالی که می‌توانست بُر بخورد با یک سری دیگر. بعد هم من دختر جوان ۱۶ ساله‌ای بودم که آمدم این کار را کردم و دلیلم این بود که پول جمع کنم خواننده شوم. برایم مهم نبود و حالا که افتاده بودم در این مسیر، می‌خواستم هی تندتند فیلم بازی کنم که در زمان کوتاه... دو سال...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

امل ساین هم خواند. «یک ذره عاشقم باش» در «سرسپرده» ایرج قادری.
اول ایشان خواندند و بعد من خواندم.

آن زمان که شما وارد کار خوانندگی شدید، یک خواننده‌ای مثل گوگوش فعالیت می‌کرد. رقابت با گوگوش چه طور بود؟ چون این طور که من دیده‌ام اغلب هنرمندان نسل شما که اسم بردید لیلا فروهر، شهره... این‌ها یک طوری در اذهان همه جا افتاده بود که این‌ها می‌خواهند رقابت کنند با گوگوش.
من هم تویشان بودم؟!

والله این را از کسانی شنیده‌ام که به هر حال هم در آن حرفه بودند و هم کسانی که عادی بودند، آدم‌های معمولی.
اتفاقا برای من سوال جالبی است. به خاطر این که خانم شهره و خانم لیلا فروهر را آقای محمود قربانی آوردند به بازار خوانندگی. به خاطر این که ایشان آن موقع از خانم گوگوش جدا شده بودند و می‌خواستند یکی را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

سال که ادامه داده بودید! ۱۷ سال کم نیست.
مجبوری بود آقا! هفت سال بعد از انقلاب ایران بودم و هیچ جوری نمی‌توانستم جدا شوم. بعد هم رفتم هند و ۵ سال آنجا بودم و بعد هم رفتم کانادا. کانادا که رسیدم بعد از دو سه سال از هم جدا شدیم.

چه مسیر جالبی! هند برای چه رفتید؟
برای این که دوست داشتم! (می‌خندد)

یاد بچگی و فیلم سنگام... می‌خواستید ویجینتی مالا را آنجا ببینید!
ویجینتی مالا آن موقع که من رفتم خیلی پیر شده بود! (می‌خندند) ولی من واقعا علاقه زیادی داشتم به فیلم‌های هندی و زمانی که انقلاب شد ما دیگر سرگرمی نداشتیم. همه قاچاقی فیلم‌های هندی می‌دیدند. سینمای هند خوب پیشرفت کرد. الان هم که خودتان می‌دانید واقعا دنیا را گرفته. دوست داشتم بروم آنجا کار کنم که رفتم و شانس بزرگی هم آوردم با آمیتاب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

مثلا آن کارهایی که ما از شما شنیدیم مثل بخون بخون. مثلا آن فرم خواندن‌تان یک فرم خاص دارد که در کارهای بعد از انقلاب‌تان نیست.

اولا آن موقع که ما می‌خواندیم، چون شورای موسیقی بود و باید آهنگ‌ها می‌رفت رادیو و از زیر گوش اساتید رد می‌شد، شعر ما تصویب می‌شد و آهنگ تصویب می‌شد و خواندن من تصویب می‌شد و بعد در رادیو و تلویزیون پخش می‌شد. الان متاسفانه هر کسی می‌تواند یک آلبوم بزند و بیاید و یک پولی بدهد به این تلویزیون‌ها و هی مرتب پخشش کنند. الان متاسفانه آهنگ‌ها تند شده. مردم دیگر حوصله ندارند بنشینند و شعرهای سنگین گوش کنند. آنهایی که هم سن و سال‌های ما هستند و مثلا مرا به یاد دارند، الان به جایی رسیده‌اند که دیگر حوصله ندارند. آنهایی هم که جوان‌اند، فقط می‌خواهند ریتم گوش کنند. من هم که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.