- نویسنده موضوع
- #1
فکر کردن به زمان و ساعت از ابتدا با بشر همراه بوده است. دقیقا نمیتوان گفت نخستینباری که انسانها در فکر نگهداری از زمان بوده اند، متعلق به چه دورانی است، اما شواهد زیادی مبنی بر استفاده انسانهای دوره پارینه سنگی از ابزارهایی برای نگهداری زمان وجود دارد.
مصریان باستان با استفاده از عقربهها یا همان شاخص ها، روز را به ۱۲ ساعت و شب را با توجه به طلوع ۱۲ ستاره، به همین عدد تقسیم بندی کردند؛ در واقع میتوان گفت تقسیم بندی ۲۴ ساعته شبانه روز، میراث مصریان باستان است.
اولین وسیله اندازه گیری زمان، ساعتهای آفتابی بودند که با استفاده از شاخص مخصوص، ساعت را به طور تقریبی و البته در طول روز، نشان میداد؛ ساعتهای دیگری نظیر ساعتهای آبی و شنی و... تلاشهای دیگر انسان را برای دقت در نگهداری...
مصریان باستان با استفاده از عقربهها یا همان شاخص ها، روز را به ۱۲ ساعت و شب را با توجه به طلوع ۱۲ ستاره، به همین عدد تقسیم بندی کردند؛ در واقع میتوان گفت تقسیم بندی ۲۴ ساعته شبانه روز، میراث مصریان باستان است.
اولین وسیله اندازه گیری زمان، ساعتهای آفتابی بودند که با استفاده از شاخص مخصوص، ساعت را به طور تقریبی و البته در طول روز، نشان میداد؛ ساعتهای دیگری نظیر ساعتهای آبی و شنی و... تلاشهای دیگر انسان را برای دقت در نگهداری...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.