زندگینامه زندگینامه‌ی کوتاه نویسندگان و شاعـران معاصر

[zeinab z]

​

سید محمدحسین بهجت تبریزی (زاده ۱۲۸۵ - درگذشته ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرة الشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند. وجه تسمیه این نام گذاری سالروز درگذشت شهریار است.
مهم‌ترین اثر شهریار منظومه حیدر بابایه سلام (سلام به حیدر بابا) است که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجان به‌شمار می‌رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است. این مجموعه در میان اشعار مدرن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Arsin]

زندگینامه

حسين منزوی در اول مهر 1325 در زنجان در خانواده‌اي فرهنگي متولد شد.او از سنين جواني سرودن شعر را آغاز كرد و در سال 1346 به عنوان شاعري مطرح و تاثير گذار در جامعه مطرح شد و غزل‌هاي او مورد توجه غزل سرايان قرار گرفت.
او در سال 1346 وارد دانشگاه شد و در دانشكده ادبيات تهران ثبت نام كرد. اما ديري نمي گذرد كه در مي يابد،اين رشته نمي تواند انتظارات اش را بر آورده كند،به همين دليل در سال 1350 درس را نيمه كاره رها مي كند. او در همان سال مجموعه شعر "حنجره زخمي تغزل"‌‏را منتشر مي كند.اين كتاب در بخش " شعر جهان‌‏" جايزه "فروغ فرخزاد"را كه در آن دوران جزء معتبرترين جوايز ادبي ايران به شمار مي رفت،را دريافت مي...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Arsin]

تاریخ تولد 1/ آذر/ 1304

درگذشت: 2/ مرداد/ 1379

محل تولد: تهران

پدرش افسر ارتش بود و مدام از اين شهر به آن شهر اعزام مي‌شد و همين باعث شده بود كه شاملو تحصيلات مرتبي نداشته باشد. او در سال 1322 براي اولين بار زندان‌هاي متفقين را تجربه كرد. در سال 1326 اولين مجموعه شعرش را با عنوان"آهنگ‌هاي فراموش شده" كه مجموعه‌اي از شعرهاي سنتي و نيمايي و حتي گاهي بي وزن و قافيه بود به چاپ رساند.در سال 1330 "قطعنامه" و شعر بلند "23" را منتشر كرد.

شعرهاي اين مجموعه بيانگر اين مطلب بود كه شاملو با گذر از شيوه نيمايي دنبال راه و روشي تازه است. او ادبيات كلاسيك را هم به خوبي مي‌شناخت و بر زبان فارسي...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Arsin]

زندگینامه

پروین دولت‌آبادی (۱۳۰۳-۱۳۸۷)، شاعر و از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک بود


کتاب شعر گل بادام او جایزه شعر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۶۶ را از آن وی کرد

پروین در سال ۱۳۰۳ در محله احمدآباد اصفهان از مادری فرهنگی و مدیر مدرسه ناموس به نام فخرگیتی و پدری که رئیس اوقاف اصفهان بود به نام حسام‌الدین دولت‌آبادی زاده شد. او ابتدا به مدرسه ناموس در اصفهان رفت اما به زودی همراه خانواده‌اش به تهران رفت و دوره ابتدایی را در دبستان نوروز به پایان برد. پروین سال‌های اولیه دبیرستان را در مدرسه نور و صداقت که آموزگاران انگلیسی داشت گذراند و سال‌های بعد را در مدرسه آمریکایی نوربخش تحصیل کرد

پس از دبیرستان تصمیم داشت تحصیل را در رشته نقاشی و مجسمه‌سازی در دانشکده هنرهای زیبا ادامه دهد و چند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Najva❁]

زندگی نامه


علی اکبر دهخدا در سال 1297 هجری قمری در تهران به دنیا آمد. پدر دهخدا، خانباباخان اهل قزوین بود و پیش از تولد وی به تهران آمده و در این شهر ساکن شده بود.

علی اکبر ده ساله بود که پدرش وفات کرد و دهخدا با سرپرستی مادر به تحصیل خود ادامه داد.

یکی از فضلای آن عصر به نام شیخ غلامحسین بروجردی تعلیم دهخدا را عهده دار بود.

دهخدا غالباً می گفته که هر چه دارد، بر اثر تعلیم آن بزرگ مرد است.

بعدها که مدرسه سیاسی در تهران افتتاح شد، دهخدا در آنجا به تحصیل پرداخت. به علت همسایگی با مرحوم حاج شیخ هادی نجم آبادی، دهخدا با وجود کمی سن از محضر آن مرد استفاده می کرد و در همان زمان به فرا گرفتن زبان فرانسوی پرداخت و سپس به اروپا رفت و در آنجا زبان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فرزانه رجبی]

زندگی‌نامه
شهریار به‌سال 1385 در شهر تبریز متولد شد. دوران کودکی را در روستای مادری‌اش -قیش قورشاق- و روستای پدری‌اش -خشتاب - در بخش تیکمه داش شهرستان بستان آباد در شرق استان آذربایجان شرقی وکیل بود. پس از پایان سیکل اول متوسطه در تبریز، در سال 1300 برای ادامهٔ تحصیل از تبریز عازم تهران شد و در مدرسهٔ دارالفنون تا سال 1303 و پس از آن در رشتهٔ پزشکی ادامهٔ تحصیل داد. سپری نمود. پدرش حاج میرآقا خشگنابی نام داشت که در تبریز
حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکتری به‌علت شکست عشقی و ناراحتی خیال و پیش‌آمدهای دیگر ترک تحصیل کرد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Najva❁]

ملامحمد نادم متخلص و مشهور به «نادم» از شاعران قرن سیزدهم قمری (احتمالا زاده ۱۲۶۱ قمری) اصلاً اهل دشتیو متوطن شبانکاره دشتستان (استان بوشهر) بوده و در قالبهای گوناگون بخصوص دوبیتی طبع‌آزمایی کرده است. از دوبیتی‌های اوست:[۱]

غزالی از خطا سوی ختن رفت
از این کج رفتنش جانم ز تن رفت
سپندآسا به مجمر سوخت «نادم»
که یارم بار بست و از وطن رفت
* * *
دو معنی بر من آمد صعب و دشوار
در اوّل پیری آخر فرقت یار
اگر پیدا شود «نادم» پرستی
جوانی را کجا آرم دگر بار؟

 

[Najva❁]

نورالدین محمد عوفی بخاری، تاریخ‌نگار، زندگی‌نامه نویس، مترجم و ادیب خراسانی که در اواخر سدهٔ ششم و اوایل سدهٔ هفتم هجری، می‌زیست. او به محمدبن محمد عوفی بخاری و سدیدالدین محمد عوفی نیز مشهور و ملقب است به سدیدالدین یا نورالدین.

از اعقاب عبدالرحمان‌بن عوف از صحابه پیامبر اسلام بود و بهمین سبب خاندان او به عوفی شهرت دارند.

محمد عوفی در نوشتن گلچین قطعات ادبی متبحر بوده است.

زندگی:

در نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری در بخارا به‌دنیا آمد و در همان شهر تحصیل کرد و سپس به بسیاری از شهرهای ماوراءالنهر و خراسان و سیستان سفر کرد. او تا اواخر حکومت سلطان محمد خوارزم شاه در خراسان به سر می‌برد و ضمن دیدار و گفتگو با بزرگان و مشاهیر هم‌عصرش به گردآوری اطلاعات تاریخی دست پیدا می‌کرد که در کتاب‌های‌اش ثبت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Najva❁]

وی در زمرهٔ نخستین سرایندگان شعر فارسی بود و اختراعِ سازِ شهرود نیز از اوست. ابوحفص سغدی فرهنگ واژه‌ای نیز نوشته بود که امروزه از میان رفته‌است.

ابوحفص را نخستین شاعر پارسی‌گوی دانسته‌اند ولی با توجه به این که تذکره‌ها و کتاب‌های تاریخ از شاعران دیگری نام برده‌اند که پیش از وی می‌زیسته‌اند، بعید می‌نماید که او نخستین سرایندهٔ شعر دری باشد. برخی فرهنگ‌نویسان، چون نویسنده فرهنگ جهانگیری، او را با ابوحفص دیگری که فرهنگ‌نویس بوده، اشتباه گرفته‌اند.

همچنین او را سراینده نخست شعر فارسی در اوزان عرب* در حدود سال ۳۰۰ هـ. ق با بیت زیر دانسته‌اند:

آهوی کوهی در دشت چگونه بوذا (بودا)او ندارد یار، بی یار چگونه روذا (رودا)
در سده ۱۱ق/۱۷م برخی از فرهنگ‌نویسان معروف از واژه‌نامه‌ای منسوب به ابوحفص...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Najva❁]

ابوشکور بلخی (زادهٔ نزدیک به ۳۰۰ (هجری) در بلخ) از شعرای نام‌آور سده چهارم هجری است که به زبان‌هایفارسی و عربی شعر گفته‌است. دربارهٔ زندگی و شعرهای او آگاهی چندانی به‌جای نمانده‌است. او در روزگارسامانیان می‌زیسته‌است و مورد توجه و عنایت خاص نوح سامانی شاه وقت بود. ابیات و قطعات پراکنده‌ای از آثار او در حد ۴۲۹ بیت باقی است که بیشترین ابیات از آفرین‌نامه است.

ابوشکور از مردم بلخ بوده‌است. مهم‌ترین اثر او مثنویآفرین‌نامه بوده که در بحر متقارب سروده و چنان‌که خود گفته در سال ۳۳۶ ق به پایان رسانده‌است. ابوشکور را شاعران سده‌های پس از او در کنار شهید بلخی و رودکیستوده‌اند. برای نمونه منوچهری چنین می‌گوید:

از حکیمان خراسان کو شهید و رودکیبوشکور بلخی و بوالفتح بُستی هکذی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.