حق ویزیت در ایران باستان
دستمزد پزشک بستگی به طبقه اجتماعی بیمار داشت و مردم حق درمان را بنا به میزان توانایی خود میپرداختند. حق درمان پادشاه و خانواده سلطنتی یک درشکه چهار اسبه، رؤسای لشکری، استاندار و فرمانداران درشکه یک اسبه، بازرگانان یک شتر، کشاورزان یک گوسفند یا معادل آن سکههای رایج و مردم تنگدست، رایگان درمان میشدند. موبدان، تنها با دعا و دادن برکت به پزشک دستمزد میدادند! رئیس خانواده یا قبیله یا ده یا فرمانده استان به ترتیب یک خر، یک اسب، یک شتر یا چهار اسب بهعنوان دستمزد به پزشک میپرداختند. بیماران زن، به پزشک چهار پای ماده بهعنوان دستمزد میپرداختند