داروشناسی باکلوفن چیست؟ دوز مصرف و عوارض جانبی

[Your Pluto]

قرص باکلوفن یکی از متداول‌ترین و شناخته‌شده‌ترین داروها برای درمان گرفتگی‌ها و اسپاسم عضلانی است. این دارو در دستۀ داروهای نسخه‌ای قرار گرفته و خرید آن تنها با نسخۀ پزشک امکان‌پذیر است. داروی باکلوفن همچنین هیچ نام تجاری دیگری نداشته و تنها با نام باکلوفن عرضه می‌شود
منبع: مجله سیب

 

[Your Pluto]

قرص باکلوفن چیست؟​

قرص baclofen یک نوع داروی شل‌کنندۀ عضله و ضد اسپاسم است. از قرص baclofen معمولاً برای درمان درد، گرفتگی و اسپاسم عضلات در افراد مبتلابه بیماری اسکلروز چندگانه یا همان ام‌اس و همچنین بیماران مبتلابه آسیب نخاعی استفاده می‌شود. قرص باکلوفن متداول‌ترین نوع این دارو است؛ اما، از باکلوفن به‌صورت تزریق مستقیم نخاعی و همچنین مایع خوراکی نیز استفاده می‌شود.

 

[Your Pluto]

قرص باکلوفن برای چیست؟​

همان ‌طور که گفته شد، از قرص یا آمپول باکلوفن برای درمان اسپاسم و گرفتگی عضلات در بیماران ام‌اس و آسیب نخاعی استفاده می‌شود. با اینکه هنوز چگونگی تأثیر داروی باکلوفن بر روی بدن چندان شناخته‌شده نبوده و اطلاعات زیادی در این زمینه موجود نیست؛ اما به نظر می‌رسد که این دارو نیز همانند سایر داروهای شل‌کنندۀ عضلات با جلوگیری از صدور پیامی در سیستم عصبی، که سبب گرفتگی و اسپاسم عضلانی می‌شود، قادر به شل‌کردن و رفع اسپاسم عضلات است.

 

[Your Pluto]

عوارض باکلوفن​

عوارض جانبی قرص baclofen بیشتر در نوع خوراکی این دارو نمایان می‌شوند که می‌توان آن‌ها را به دو دستۀ عمومی و اضطراری تقسیم کرد. عوارض جانبی قرص باکلوفن، که در دستۀ عمومی قرار می‌گیرند، نمی‌توانند تهدیدی جدی برای سلامت شما باشند اما بسیار مهم است که درصورت مشاهدۀ عوارض جانبیِ اضطراری باکلوفن حتماً به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید. ازجمله موارد عمومی عوارض باکلوفن عبارت‌اند از:

• سردرد؛
• سرگیجه؛
• خواب‌آلودگی؛
• حالت تهوع؛
• فشارخون پایین؛
• یبوست.

موارد اضطراری عوارض باکلوفن نیز عبارت‌اند از:

• علائم سندرم ترک مثل توهم یا تشنج؛
• احساس خواب‌آلودگی غیرطبیعی؛
• پریشانی؛
• مشکل در ادرارکردن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Your Pluto]

دوز و نحوۀ مصرف باکلوفن​

همان‌ طور که گفته شد، باکلوفن یک داروی نسخه‌ای است بنابراین دوز و نحوۀ مصرف آن را حتماً پزشک باید تعیین کند. بااین‌حال، معمولاً نوع خوراکی باکلوفن روزانه سه بار با فواصل زمانی مساوی و در هر وعده، باتوجه‌به وضعیت بیمار، ۵ تا 20میلی‌گرم تجویز می‌شود. قرص باکلوفن 10 میلی‌گرم متداول‌ترین نوع خوراکی داروی baclofen است اما ممکن است شرکت‌های داروسازی مختلف دوز‌های مختلفی از این دارو را نیز تولید کنند.

لازم به توضیح است که، سقف مصرف قرص باکلوفن 80 میلی‌گرم در روز تعیین‌ شده است که شدیداً توصیه می‌شود هرگز به سراغ امتحان این دوز نروید!

 

[Your Pluto]

تداخل دارویی باکلوفن با سایر داروها​

قرص باکلوفن می‌تواند با سایر دارو‌ها، ویتامین‌ها و داروهای گیاهی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد که این مسئله در تأثیرگذاری داروی باکلوفن یا سایر داروهایی که مصرف می‌کنید نقش‌آفرین خواهد بود. به همین دلیل، بسیار مهم است که فهرستی از تمام داروها‌، ویتامین‌ها یا داروهای گیاهی یا سنتی مصرفی خود را به پزشک معالج ارائه دهید. اما درمجموع داروهای زیر پتانسیل بیشتری برای ایجاد تداخل با داروی باکلوفن دارند:

• انواع بنزودیازپین‌‌ها مثل تریازولام و میدازولام؛
• انواع مخد‌رها مثل اکسکودون و کدئین

 

[Your Pluto]

مدت زمان اثر قرص باکلوفن​

مدت زمان اثر قرص باکلوفن در بیماران مختلف متفاوت است؛ در برخی بیماران تنها ساعت‌های پس از شروع مصرف قرص باکلوفن تأثیرگذاری این دارو بر روی گرفتگی عضلات گزارش شده است اما در برخی دیگر این مسئله ممکن است تا هفته‌ها به طول بینجامد.

 

[Your Pluto]

نکات ایمنی و سؤالات متداول درمورد باکلوفن​

علاوه بر عوارض جانبی و اختلال دارویی باکلوفن، بسیار مهم است که از برخی هشدار‌ها و نکات ایمنی درمورد این دارو اطمینان حاصل کنید:

 

[Your Pluto]

آلرژی نسبت به باکلوفن​

داروی باکلوفن در برخی افراد می‌تواند سبب بروز واکنش‌های آلرژیکی مثل سختی تنفس و همچنین ورم زبان و گلو شود. اگر چنین شرایطی پس از مصرف داروی باکلوفن برای شما به وجود آمد، این مسئله را به دکتر خود اطلاع داده و درصورت شدیدبودن آن‌ها سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.

 

[Your Pluto]

آیا قرص باکلوفن مرفین دارد؟​

یکی از نگرانی‌ها درمورد باکلوفن به وجود مورفین در آن مرتبط بوده و این سؤال را برای کسانی که از آن استفاده می‌کنند به وجود آورده است که آیا باکلوفن اعتیادآور است؟

باتوجه‌به اطلاعات موجود، نمی‌توان از مورفین به‌عنوان یکی از مواد تشکیل‌دهندۀ قرص باکلوفن یاد کرد؛ اما، استفادۀ بیش از اندازه از این دارو علی‌رغم نبودن مورفین در آن می‌تواند سبب اعتیاد، مقاومت بدن در مقابل دارو و همچنین بالارفتن دوز مصرفی شود.