شیگلاها، باسیلهای گرم منفی و غیر متحرکی هستند که قرابت نزدیکی با اشرشیا کولی و سالمونلا دارند. شیگلا فقط در انسان و نخستی سانان بیماریزا است اما در سایر جانوران بیماریزا نیست. شیگلا موجب اسهال خونی (دیسانتری) میشود.
باکتری اولین بار توسط میکروبشناس ژاپنی به نام کیوشی شیگا در سال ۱۸۹۸ کشف شد. مطالعات فیلوژنتیکی نشان میدهد که شیگلا، زیرگونهای از اشرشیا کولی است. پس از تهاجم به روده، باکتری در سلولهای روده تکثیر پیدا میکند و موجب آسیب به بافت روده میشود.
گونه ها
ردهبندی علمی
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
شیگلا به ۴ سروگروه طبقهبندی میشود :سروگروه A (شیگلا دیسانتری) شامل ۱۲ سروتیپسروگروه B (شیگلا فلکسنری) شامل ۶ سروتیپسروگروه C (شیگلا بوئیدی) شامل ۱۸ سروتیپسروگروه D (شیگلا سونئی) شامل ۱ سروتیپ
شیگلا فلکسنری شایعترین سویه در سرتاسر جهان است. شیگلا دیسانتری، بیشتر موجب همهگیری (اپیدمی)در جمعیتهای محدود شده (مانند کمپ پناهندگان) میشود.
شیگلا از طریق خوردن و آشامیدن منتقل میشود. کمتر از ۱۰۰ باکتری برای ایجاد اسهال کافی است. اسهال خونی بر اثر تخریب لایه مخاطی راست روده (روده بزرگ) اتفاق می افتد.برخی از سویهها، انتروتوکسین و شیگاتوکسینتولید میکنند. شیگاتوکسین شبیه وروتوکسین E. coli O157:H7 است. هر دو نوع توکسین موجب نشانگان همولیتیک اورمیک میشوند.
شیگلا از طریق سلولهای M، روده را مورد تهاجم قرار میدهد زیرا توانایی حمله به سلولهای اپتلیالی روده را ندارد. باکتری از طریق سیستم ترشحی تیپ III که به مانند سوزن عمل میکند، پروتئین IpaD را به داخل سلول تزریق میکند که به تهاجم باکتری به سلولها کمک میکند. سپس غشای واکوئولی توسط پروتئینهای IpaB و IpaC...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
شیگلا از لحاظ حرکت، منفی است و لاکتوز را تخمیر نمیکند اما شیگلا سونئی، لاکتوز را تخمیر میکند. آنها از کربوهیدارتها گاز تولید نمیکنند (به استثنای برخی از سویههای شیگلا فلکسنری). هیدرولیز اوره در باکتری، منفی است. در محیط TSI، به شکل K/A، گاز منفی و H2S (سولفید هیدروژن) منفی خود را نشان میدهد. واکنش اندول ممکن است مثبت یا منفی باشد. بر روی محیط هکتون انتریک آگار، کلنیهای آبی- سبز تولید میکند اما سالمونلا، کلنیهای آبی- سبز با مرکز سیاه تولید میکنند
شستشوی دستان قبل از خوردن و پختن غذا، خطر ابتلا به باکتری را کم میکند. اسهال خونی را میتوان با استفاده از آنتی بیوتیکهای مانند آمپی سیلین، تری متوپریمسولفامتوکسازول و فلوروکوئینولونها (مانند سیپروفلوکساسین) درمان کرد. تأمین آب بیمار نیز ضروری است. عوامل ضد اسهال ممکن است اسهال را شدیدتر کند. در حال حاضر، هیچ نوع واکسنی برای این باکتری وجود ندارد
