لالایی لالایی | مجموعه متنی لالایی‌ها

[(فاطمه1381)]

لالای بالام جان بالام لایلایئی بچه ام جان بچه ام
من سنه قوربان بالام من به قربان تو بچه ام
آغلییبان باغریمی با گریه ات قلبم را
گل ائله مه قان بالام بیا خون نکن بچه ام

 

[(فاطمه1381)]

لای لای دئدیم یاتینجا لالائی گفتم تا وقتی که بخواب رفتی
گؤزله ره م اویانینجا منتظر می مانم تا بیدار شوی
زارا آمانا گلدیم به زاری و فغان آمدم
سن حاصیلا چاتینجا تا تو بزرگ شوی

 

[(فاطمه1381)]

لالالالاخبر لالا
شده فصل سفر لالا
یکی رفت و یکی اومد
لالاچشما به درلالا


لالالالاخبراومد
پرنده از سفر اومد
یکی بال وپرش واشد
یکی بی بال و پر اومد

لالادنیا گذرگاهه
گذرگاهی که کوتاهه
یکی رفته یکی مونده
یکی الان تو راهه

لالالالاگل پونه
که دنیا یک خیابونه
یکی رفت و یکی اومد
چرا؟هیچ کس نمی دونه!

لالالالاگل تازه
که شبها چشم تو بازه
ببین دنیا پر از رنگه
ببین دنیا پر از رازه

یه جا مهتابی و روشن
یه جا تاریک و بی روزن
یه جا صحرا و خارستون
یه جا باغ و یه جا گلشن

لالاصحرا پر از رنگه
دهان چشمه ها تنگه
نگاه آسمون صافه
دل کوهها پر از سنگه

 

[(فاطمه1381)]

«رویای کوچ»

لالا لالایی، فرزند زیبا
قهرمان من، انسان فردا
شب شد دوباره، ماه مهربون
داره می‌تابه، از تو آسمون

چشماتو ببند، همراه رویا
اسب چوبیت، اسب سُم طلا
یه شب از شبا، موقع بهار
رو یال یه اسب، تو می‌شی سوار

می‌ری آسمون، مثل پرنده
می‌چرخی هر جا، با شور و خنده
می‌پَری هر جا، با چوب صندل
از روی برکه، از روی جنگل

ابرک سیاه، روی نور ماه
ماه مهربون، ماه بی‌گناه
دسته دسته نور، گل و ستاره
ابر رو از رو ماه، کنار می‌ذاره

آسمون و دشت، پُر می‌شه از نور
صدای خورشید، میاد از اون دور
لالا لالایی، فرزند زیبا
قهرمان من، انسان فردا

 

[(فاطمه1381)]

«بالش ابری»

شب تو آسمون، ماه هم خوابیده
لحافی از ابر، رویش کشیده

از توی جنگل، از اون پایینا
صدایی میاد، صدایی تنها

ماه مهربون، دستش می‌گیره
یه چتر ابری، تا پایین می‌ره

لالا لالایی، تق و تق و تاق
دارکوبه بخواب، بی نور چراغ

لالا لالایی، جیک و جیک و جیک
باید بخوای، گنجشک کوچیک

لالا لالایی، گردوی غلتون
وقت خوابته، سنجاب شیطون

لالا لالایی، لالایی لالا
بچه‌ها شده، وقت خواب حالا

رو بالش نرم، لحاف رنگین
همه ببینید، خوابای شیرین

 

[(فاطمه1381)]

لالا لالایی
لالا لالایی

قور و قور و قور، صدا آشناست
از توی برکه، قورباغه اونجاست

برگ نیلوفر، جای خوابشه
بالش نداره، هی بیدار می‌شه

ماه مهربون، دلش می‌سوزه
از یه تیکه ابر، بالش می‌دوزه

بچه قورباغه، آروم می‌خوابه
باز تو آسمون، مهتاب می‌تابه

 

[(فاطمه1381)]

«قصر مروارید»

حصیر گرم گهواره
به نرمی در برت داره
چشای خسته از خوابه
چو عکس ماه تو آبه


لالایی کودک خوبم
برایت قصه می‌گویم
لالایی قصه از دریاست
که رویش قایقی پیداست

هلالی شکله و سیمین
می‌ره بالا، میاد پایین
تَه قایق پر از نوره
یه مُرواری* ته توره

صدف می‌لغزه و بی‌تاب
می‌افته تو دل گرداب
یه ماهی هم توی آبه
به زیبایی مهتابه

دعای مادره باهاش
میاره گنجتو همراش
اگه بختت کنه یاری
بسازی قصر مُروارید

 

[(فاطمه1381)]

«گل ماهور»


بخواب ای گل، گل زیبا
لالا لالا، لالا لالا
گل سوسن، گل کوکب
گل مریم، گل مینا


به روی مثل ماه تو
ستاره می‌زنه سو سو
بخواب ای ماه تابانم
لالا لالا گل شب بو



بگو آهسته زیر ل**ب
خدای مهربان من
به امید تو می‌خوابم
لالا لالا گل لادن

 

[(فاطمه1381)]

لالا لالا گل زیره، نشه روزت شب تیره

لالا لالا گل ریزم، به گوشت طوق میاویزم



لالا لالا گل ارزن، الهی پیر شی فرزند

لالا لالا گل زردم، پناه پیری و دردم



لالا لالا گل لادن، نگهدارت خدای من

لالا لالا گل چینی، بخوابی خواب خوش بینی

 

[(فاطمه1381)]

لالالالا گل مريم فداي تو مي شم هر دم
لالالالا گل نازم خودم رو من فدات سازم
لالالالا گل ياسم تموم عمر به پات وايسم
لالالالا گل مينا به عشق توست چشام بينا
لالالالا گل شب بو تويي خوشرنگ تويي خوشبو
لالالالا گل گل پونه بابات مياد زودي خونه
لالالالا گل لادن همه خوبي به تو دادن
لالالالا گل نعنا فداي اون قد رعنا
لالالالا گل گل لاله دوست داريم من و خاله
لالالالا گل چايي دوست داريم من و دايي
لالالالا گل زيره چرا خوابت نمي گيره؟
لالالالا گل خشخاش بابات رفته خدا همراش
بابات رفته سوي كرمون – تويي درد مرا درمون
لالالالا گل فندق جهازت هست توي صندوق
لالالالا گل سرخم مبادا تو بشي سر خم
لالالالا گل سنبل عزيز من تويي چون گل
لالالالا گلم هستي عزيز اين دلم هستي​