طنز [ چه بگویند تا چه بفرستیم؟ ]

[آتابای]

بسم الله
یکی از مسائلی که ذهن هر خود طنز پندار را درگیر می‌کند
این است که در جواب برخی از حرف های به خصوص،
بهتر است از چه میم‌ی استفاده کنند
این تاپیک جهت آموزش و از گمراهی درآوردن دوستان و کاربران گرامی زده شده و دست استارترش درد نکند


"تاپیک همگانی است​

 

[آتابای]

وقتی حرف کم آوردید‌، حرف زیاد آوردید‌
جواب ابلهان خاموشی بود‌، سکوت علامت رضا بود
هرچه و هرچه
علاج کار شما طنز پردازان، سه نگاه معروف جیناب مختار است:

 

[آتابای]

اگر دشمنِ نزدیک یا دوستِ دورِ شما حرف‌هایی از جمله:
- ما از هم دور شدیم
- چه آدم بدبختیم
- هیشکی با من راه نمیاد
- سگ عصابم دل همه را می شکنم و مغرورم چون، هیجکس نمی تواند تحملم کند
- پر از درد بی درمانم و خنده‌ی تلخ من از گریه غم‌انگیز تر است
- ...
می‌توانید اوح احساستان را با این تصویر مناسب، بیان نمایید:

مفهوم تصویر « در ظاهر مهم، باطن اهمیت نمی‌دهم »

 

[آتابای]

اکثر مواقع، کاربران تلاش می‌کنند رو نوشتی از متون و جملات مفهونی پیج‌های اینستاگرام ، با دیگر کاربران در فضای انجمنی به اشتراک بگذارند.
این عمل ناپسندیده، که انتظار دارند سوس ماس برایشان پلی کنیم، سخنی شعر وارانه محسوب می‌شود و برای ضایع نمودن شدید کاربرِ شعر گو، از این میمِ حق گو و پر برکت بهره ببرید.
ان شالله که به کمک این میم بتوانید برای همیشه دهانِ خود سخن سوس‌ماس پنداران را چهار قفل کنید!
رحم الله و توفیق...

 

[آتابای]

امروز تمام بعد از ظهر، در حال نگریستن به جمعی از کاربران بودم که دنبال توپ بودند، بخاطرش داشتند مخ می‌زدند شماره می‌گرفتند که ناگهان توپ تبدیل به اژدها شد
هیچی دیگه... فقط من داشتم از این منظره لذت تام می‌بردم که ناگهان با اصل چهره‌ام در این ساعات آشنا شدم:
( از این میم در مواقع حساسی چون:
-خجالت میکشم به رفیق‌هایم بگویم ترکیبی زدند و دچار تاب برداشتگی بیشتر مخ شدند
و
-چی بگم بهشون بر نخوره!
استفاده می‌شود )

 

[آتابای]

آنچه که عیان است، چه حاجت به بیان است؟!
از خدا که پنهان نیست، از شما چه پنهان
اکثر مواقع که در انجمن سپری می‌کنم، همین حالت را دارم

[ در همه مواقع بهره ببرید‌،
با شوخی، حرف دل را با این میم بزنید،
این میم پر برکت است و واکنش هاها را در پی دارد ]

 

[آتابای]

خیلی وقت پیش [شما یادتان نمیاد]
که شاخی نوعی جرم محسوب می‌شد و ادم هرچی خاکی‌تر بهتر، عده‌ای بودند که می‌گفتند شاخ نیستم اما شاخ بودند
آنچه می‌گفتند، شاخ خودشان را می‌شکست اما ما شاخ در میاوردیم
عجب دنیایی بود
یاد خاطره‌ای افتادم. آن زمان ها که هنوز زیر سی و پنج سال سن داشتم، به خاطر دیسک کمرم در بیمارستان بستری بودم
ناگهان فکری هوشمندانه به ذهنم خطور شد و خروج نیافت
وارد اکانتم شدم و ادعا کردم بابای ۶۳ ساله‌ام هستم و آمدم انجمن تا به بچه‌ها خبر بدهم حال پسرم خوب است،
چه باهوشی بودم من و چه اسکلی بودند دیگران [این ۱۶ ساله‌ها را که می‌بینید حالا آدم می‌بینه و خوف می‌کند، همان ۱۱ ساله‌های پنج سال قبل بودند ]
خلاصه،
چند روز پیش که داشتم گشت می‌زدم، یک کاربری را دیدم که نوشته بود:
- مهسا،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.