- ارسالیها
- 6,925
- پسندها
- 9,683
- امتیازها
- 55,373
- مدالها
- 33
- نویسنده موضوع
- #1
آرایهی تشبیه
در آرایهی تشبیه دو اسم بر پایهی اشتراکی که در صفتی دارند، به هم مانند میشوند.
مورد اصلی را مشبه، و موردی را که مشبه به آن تشبیه میشود، مشبهبه مینامند.
صفت مشترک میان مشبه و مشبهبه، دلیل شباهت یا وجه شبه نامیده میشود.
گاهی در تشبیه از واژههایی از قبیل «مثل»، «مانند»، «بسان»، «بکردار»، «همچون» و ... استفاده میکنیم که بر همانندی دلالت دارند و به آنها ادات تشبیه میگویند.
پس به طور خلاصه میتوان گفت که هر تشبيه «حداکثر» از چهار عنصر (پایه، رکن) پدید میآید:
1-مشبه
2-مشبهبه
3-وجه شبه
4-ادات تشبیه
به مشبه و مشبهبه "دو طرف تشبیه" گفته میشود. هیچ تشبیهی بدون ذکر مشبه و مشبهبه شکل نمیگیرد، مگر اینکه مشبه، به قرینهی لفظی حذف شده باشد.
زهرا شرافت
در آرایهی تشبیه دو اسم بر پایهی اشتراکی که در صفتی دارند، به هم مانند میشوند.
مورد اصلی را مشبه، و موردی را که مشبه به آن تشبیه میشود، مشبهبه مینامند.
صفت مشترک میان مشبه و مشبهبه، دلیل شباهت یا وجه شبه نامیده میشود.
گاهی در تشبیه از واژههایی از قبیل «مثل»، «مانند»، «بسان»، «بکردار»، «همچون» و ... استفاده میکنیم که بر همانندی دلالت دارند و به آنها ادات تشبیه میگویند.
پس به طور خلاصه میتوان گفت که هر تشبيه «حداکثر» از چهار عنصر (پایه، رکن) پدید میآید:
1-مشبه
2-مشبهبه
3-وجه شبه
4-ادات تشبیه
به مشبه و مشبهبه "دو طرف تشبیه" گفته میشود. هیچ تشبیهی بدون ذکر مشبه و مشبهبه شکل نمیگیرد، مگر اینکه مشبه، به قرینهی لفظی حذف شده باشد.
زهرا شرافت