در حال تایپ رمان شاهزاده تاران | Zahra_A کاربر انجمن یک‌ رمان

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 10/6/20

کد رمان: 2954
ناظر: A asalezazi

خلاصه: شاهزاده‌ای که برای کشورش تاریکی به ارمغان می‌آورد. او هرگز خواسته نشد و مردم باور داشتند که وجودش مایه ننگ و نگون بختیِ کشور خواهد شد. چرا که به گفته پیشگوی اعظم، دختری به مانند ظلمات شب، امپراتوری تیارِن را سرنگون خواهد کرد.

سالخورده و گربه اش · 11/6/20

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

[COLOR=rgb(184, 49...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 13/6/20

صدای زد و خورد شمشیرها از هر جناح به گوش می‌‌رسید. کوچک‌‌ترین غفلت و سهل انگاری، جراحت بزرگی را بر پیکرهای خسته‌ و کم جانشان وارد می‌کرد.
در همین حین یکی از فرماندهان که به سختی روی پاهایش ایستاده بود و می‌جنگید، فریاد زد
- فرمانده نیوان! خواهش می‌کنم دستور عقب نشینی بدید!
نیوان که فرمانده کل امپراتوری تیارِن بود، سر بر نیاورد و با سماجت به نبردش ادامه داد. او نیروهای دشمن را یکی پس از دیگری به گور می‌فرستاد و همچو جانوری وحشی، در میدان رزم آرایی می‌کرد.
بار دیگر صدای درمانده نیروهایش، قلبش را چنگ زد
- فرمانده، تلفاتمون داره بیشتر میشه! پیروزی ممکن نیست!
به دنبالش، سرباز دیگری نیز فریاد برآورد:
- دستور عقب نشینی بدید!
نیوان چشمانش را بست و نفس عمیقی کشید. دل کندن از خاک سرزمینش برایش...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 15/6/20

لبخندِ عمیقی بر صورتشان نشست. لبخندی که پایانش به زودی فرا می‌رسد.
***
پنج سال می‌گذرد. شاهزاده بسیار زیباتر از قبلش شده ولی با این حال رفتارش به زیبایی‌اش نمی‌خورد. در طول راهرو می‌دوید و مربی رقصش هم به سختی به دنبالش قدم برمی‌داشت. دیگه نفسش بالا نمی‌آمد و نایی برایش نمانده بود. ایستاد و عاجزانه نفس‌زنان گفت:
- شاهزاده‌خانوم! لطفا سر کلاستون برگردید. باید تو تولدتون بتونید این رقص رو انجام بدید.
شاهزاده ایستاد و سرش را سمتش چرخاند. از رقص و عروسک‌بازی و کارهای لوسِ دخترانه، خوشش نمی‌آمد. دلش می‌خواست مانند؛ استاد هارپاک، شمشیر به دست بگیرد و تیراندازی کند. از سوارکاری و کارهای پر جنب و جوش خوشش می‌آمد. مصمم خطاب به مربی‌اش گفت:
- نمی‌خوام! حوصله‌ام سر می‌ره. می‌خوام برم اسب‌سواری.
به...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 20/6/20

سایه از جایش بلند می‌شود و سمت مرد می‌چرخد. مرد شمشیرش را بالا می‌برد تا به زندگی شاهزاده پایان دهد؛ اما درست در همین لحظه از پشت ضربه می‌خورد و به زمین می‌افتد. سایه با چشانی که از اشک می‌درخشیدند و صورت اندوه‌وار به استادش خیره می‌شود. او هم غم در صورتش پدیدار بود. شنل مشکی که در دست داشت را بر سر شاهزاده می‌اندازد و می‌گوید:
- باید از قصر بریم. همراه من بیاید.
به دنبال حرفش شاهزاده را از زمین بلند کرد و سمت تراس اتاق رفت. سایه نگاهش روی والدینش بود، دستانش را سمتشان دراز کرد و گفت:
- استاد پس مامان و بابام چی می‌شن؟ باید اونا رو هم ببریم.
استاد لبخند غمگینی زد و در جواب شاهزاده کوچیک گفت:
- دخترم، باید تنها بریم. اونا نباید دستشون به تو برسه.
نگاهش را به پایین دوخت و به محض مساعد شدن...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 22/6/20

***

*هشت سال بعد*
*سایه*
پوست خرس رو روی میز گذاشتم و جدی پرسیدم:
- چند می‌خرید؟
مرد حیرت‌زده دستی روی پوست کشید و گفت:
- این مال یک خرسِ سیاهه! از کجا آوردیش؟!
خونسرد جواب دادم:
- خودم شکارش کردم، چون به مردم داشت خسارت می‌زد.
چشم‌هاش گرد شدند. با تعجب سر تا پام رو از نظر گذروند و با نیش‌خندی گفت:
- سر من رو شیره نمال. امکان نداره تو این رو شکار کرده باشی. می‌دونی این خرس چقدر بزرگ و قوی بود؟
با دست محکم به میز کوبیدم و جواب دادم:
- می‌خوای بریم جنگل، چندتا خرس دیگه هم برات بزنم؟ من شاهد هم دارم؛ حداقل پنج نفر دیدند.
در همین لحظه دو رهگذری که رد می‌شدند نگاهشون به من افتاد و گفتند:
- این همون دختره نیست که اون خرس رو کشت؟
دیگری در جواب گفت:
- آره خودشه، عجب شیر دختری بود. فکر نمی‌کردم...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 26/6/20

سری تکون داد و در جواب گفت:
- ممنون، شکارچیِ کوچک!
با حرص گفتم:
- من کوچولو نیستم. شکارچی هم نیستم. من یک جنگ‌جو هستم.
چیزی نگفت و مشغول خوردن ماهیِ تو دستش بود. حتی موقع خوردن هم جذابه! چرا این قدر به خوشگلیش دقت می‌کنم؟ قیافه به چه دردی می‌خوره؟ وقتی که هی داره رو اعصابم می‌ره. نگاهم رو ازش گرفتم و به چمن‌هایِ رویِ زمین خیره شدم. با احساس دستش روی موهام سوالی تو چشم‌هاش زل زدم. با لبخند ملیحی که روی صورتش بود گفت:
- درسته، تو یک مبارزِ خفنی! با این که لباس‌هات دخترونه نیستند؛ ولی پسرونه هم نیستند. تو نمونه‌ی یک جنگ‌جویِ جذاب و خوش‌تیپ هستی. من عاشقِ تیپِت شدم.
مدتی به خاطر حرف‌هاش تحت تاثیر قرار گرفتم و خیره تماشاش می‌کردم. اون هم به من نگاه می‌کرد. یهو از خیال شیرین دراومدم و متوجه...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 2/7/20

سایه از جایی نزدیک سر مار آن را نگه داشته بود و دهان مار باز مانده بود. شاهزاده کوچولو دستش را سمت نکیسا می‌برد و می‌گوید:
- بگیر دیگه.
نکیسا سعی می‌کند خونسردی خود را حفظ کند و پاسخ می‌دهد:
- اون خوردنی نیست.
سایه چهره‌ی مظلومی به خود می‌گیرد و می‌گوید:
- ولی نظر من اینه که اگه حلقه حلقه خردش کنیم و با روغن سرخش کنیم، خیلی خوشمزه‌ می‌شه.
نکیسا با کف دست بر پیشانی‌اش می‌کوبد و جواب می‌دهد:
- تا حالا مار نخوردم ولی می‌دونم نباید مار خورد.
سایه با اندکی ناراحتی به مارِ در دستش خیره می‌شود. چهره‌ی ناراحت او، روی آن تاثیر گذاشت. دلسوزانه گفت:
- اون رو بذار بره. بیا اینجا به من کمک کن این کدوها رو حلقه‌حلقه خرد کن. مطمئن باش خیلی خوشمزه می‌شه.
سایه آهسته خم شد و ماری که در دستش بود را رها...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 17/7/20

اما با دیدن حرکاتش، از این که مراقب او باشد؛ منصرف شد. او نه تنها با هیجان تاب می‌خورد؛ بلکه در هوا می‌چرخید و با حرکاتی آکروباتیک طنابی دیگر را می‌گرفت. نکیسا بی‌حرکت، فقط نمایش او را نظاره می‌کرد و هر لحظه بیش‌تر متعجب می‌شد. سایه در جنگل و کوهستان بزرگ شده بود و کم به میان مردم می‌رفت. همین مسئله، توانایی‌های او را به طرز شگفت‌انگیزی افزایش داده بود. در آخر، ترس و تردید را کنار گذاشت؛ و با سرعت بیش‌تری به دنبال سایه تاب خورد.
هر دو گویا به سیرک آمده بودند؛ که حرکات نمایشی‌شان را به رخ آبشار بکشند. سایه از پیش خوشحال‌تر به نظر می‌رسید، زیرا نکیسا هم با او همراه شده بود. آن دو با تاب خوردن خودشان را به پایین آبشار رساندند. نکیسا که حالا خیالش راحت شده بود؛ روی چمن‌ها دراز کشید و نفس نفس...

زهـرا دُلاریـᥫ᭡ · 20/7/20

با این حلقه‌ی گلِ‌قرمز بسیار زیبا شده بود. نگاهش را به سمتی دیگر می‌دهد و پاسخ می‌دهد:
- خب قشنگ شدی. برای استاد هم درست کردی؟
سایه با شنیدن این حرف خنده‌ای می‌کند و پاسخ می‌دهد:
- معلومه که نه! خوب نیست که استاد، حلقه گل بزاره سرش.
از جا برخاست و اطرافش را بررسی کرد؛ تا گل‌های زیباتری را برای استادش ببرد. نگاهش به نقطه‌ای کمی دور افتاد که از گل‌های آبی رنگ غنی بود. به گل‌ها اشاره کرد و گفت:
- بدو بریم اونجا.
بدون آن که منتظر بماند؛ سمت گل‌ها دوید. نکیسا به سختی بلند شد و او هم به تبعیبت از آن به دنبالش دوید. طولی نکشید که دست‌های دختر کوچولو پر از گل‌های آبی شد. با اشتیاق فراوان به گل‌هایی که در دستش بودند، خیره شد. لبخند عمیقی بر صورتش نقش بست و درحالی که گلبرگ‌هایشان را نوازش می‌کرد؛...

در حال تایپ رمان شاهزاده تاران | Zahra_A کاربر انجمن یک‌ رمان

گزینه‌های بیشتر

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

سالخورده و گربه اش

امضا : سالخورده و گربه اش

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

زهـرا دُلاریـᥫ᭡

امضا : زهـرا دُلاریـᥫ᭡

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 0)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 1, کاربر: 0, مهمان: 1)