- تاریخ ثبت‌نام
- 25/6/20
- ارسالی‌ها
- 10,006
- پسندها
- 22,953
- امتیازها
- 78,373
- مدال‌ها
- 56
سطح
30
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #1
امیر ابوعبدالله محمد پسر عبدالملک مُعِزّی نیشابوری شاعر ایرانی پارسی‌گوی بود. پدرش عبدالملک برهانی از شاعران دربار الب ارسلان بود و در اوایل سلطنت ملکشاه سلجوقی وفات یافت و محمد فرزندش، به جای او به خدمت سلطان ملکشاه درآمد و تخلص شعری خود «معزی» را از لقب سلطان که «معزالدین» بود، اقتباس کرد. معزی شاعر بزرگ دربار ملکشاه سلجوقی بود و از سوی این پادشاه لقب امیر گرفت. پس از مرگ ملکشاه، معزی به سلطان سنجر درآمد. روایت شده‌است که روزی در شکارگاه تیر سلطان به سینه او خورد و او هر چند از زخم این تیر زنده ماند، امّا مدت‌ها تیر در سینه‌اش جای داشت و از آسیب آن رنج می‌برد. معزی در سال ۵۲۱ هجری قمری وفات یافت.
دیوان امیر معزی.jpg
دیوان او مشتمل بر هجده‌هزار بیت شعر به زبان فارسی است. بیشتر...
دیوان امیر معزی.jpg
دیوان او مشتمل بر هجده‌هزار بیت شعر به زبان فارسی است. بیشتر...
