- نویسنده موضوع
- #1
ماه «ذیالحجه» آخرین ماه « سال هجری قمری» و ماهی بسیار پربرکت است. بزرگان دین هنگامی که این ماه وارد میشد، اهمیت ویژهای به عبادت در آن مخصوصا در دهه اول این ماه میدادند.
در بعضی از روایات درباره ماه ذیالحجه آمده است، شبهای دهگانهای که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شبهای دهه اول این ماه شریف است، و این سوگند به خاطر عظمت آن است.
خداوند در سوره حج (آیه 28) ضمن بیان فریضه بزرگ «حج» سخن از «ایام معلومات» گفته است که مومنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروف «ایام معلومات» که در روایات نیز آمده است، 10 روز اول ذیالحجه است. بنابراین، هم شبهای آن عزیز است و هم روزهای آن.
در حدیثی از رسول خدا (ص) میخوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی...
در بعضی از روایات درباره ماه ذیالحجه آمده است، شبهای دهگانهای که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شبهای دهه اول این ماه شریف است، و این سوگند به خاطر عظمت آن است.
خداوند در سوره حج (آیه 28) ضمن بیان فریضه بزرگ «حج» سخن از «ایام معلومات» گفته است که مومنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروف «ایام معلومات» که در روایات نیز آمده است، 10 روز اول ذیالحجه است. بنابراین، هم شبهای آن عزیز است و هم روزهای آن.
در حدیثی از رسول خدا (ص) میخوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.