متفرقه نگاهی به کمیک Detective Comics #1062 | خفاش اپرا اینجاست، در ذهن بروس وین

[Amin~]

ژوئیه‌ی امسال ماه مهم و مورد انتظاری برای طرفدارن «بتمن» بود. ماه‌ها پیش اعلام شده بود که دو نویسنده‌ی نامی و خلاق، «چیپ زدارسکی» و «رام وی»، به‌ترتیب، کار بر روی عناوین Batman و Detective Comics را آغاز کرده‌اند و خانه‌تکانی بزرگی در راه است که دنیای بتمن و داستان‌هایش را دگرگون خواهد کرد. تبلیغات انتشارات دی‌سی پیرامون این دو تیم جدید آنقدر زیاد بود که بر این شدم تا یادداشتی برای شماره‌ی نخست این دو کمیک مورد انتظار بنویسم. پیشتر، در این مقاله، یادداشتی برای کمیک زدارسکی نوشتم و گفتم که این کمیک، به دلیل ایده‌های تکراری و نپرداختن به شخصیت‌ها، نتوانست انتظارات من را برآورده کند. گمان نمی‌کنم طرفداری از بتمن پیدا شود که نداند او همیشه یک نقشه‌ی پیشگیرنده در آستینش دارد که گاه به فاجعه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Amin~]

داستان با یک نمایش اپرای ترسناک آغاز می‌شود. مردی نقاب‌دار در حال عزاداری برای معشوقه‌ی از دست رفته‌اش است که ناگهان شیطانی خفاش‌نما از پشت صحنه ظاهر می‌شود. قرار بود که «بروس وین» برای تماشای این نمایش حضور داشته باشد، اما طبق معمول، کسی بر روی صندلی رزرو شده‌اش ننشسته و او مشغول قهرمان‌بازی شبانه‌ی خود است. این‌بار، طرف حسابِ بروس قاچاقچیان عتیقه‌ای هستند که به‌نظر می‌رسد برای خاندان مافیایی «مارونی» کار می‌کنند. در همین حال، سروکله‌ی یکی از اعضای خانواده‌ی مارونی پیدا می‌شود و در کمال تعجب، به یک هیولای بدریخت تغییر شکل می‌دهد. بتمن به کمیک «تالیا الغول» موفق می‌شود که آن هیولا را از پا در آورد و پس از آن، تالیا به او هشدار می‌دهد که تهدیدی جدی در راه است و، از طرفی، سن بالای بروس و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Amin~]

وی، بر خلاف زدارسکی، درباره‌ی پرسونای بروس وین شعار نمی‌دهد. یادمان باشد که نپرداختن به این وجه از شخصیت بتمن، به ‌خودی خود، ایرادی ندارد، اما وقتی به تفاوت پرسونا اشاره می‌شود و قدمی برایش برداشته نمی‌شود، آنجاست که انتقادات وارده صحیح هستند. وی خیال خودش را راحت می‌کند. به جای اشاره به بحث تفاوت این دو پرسونا، از همان ابتدا، هردو پرسونا را یکی می‌پندارد و ما را مستقیم وارد ذهن شخصیتش می‌کند. سپس موضوعی را مطرح می‌سازد که، از نظر من، بهترین بخش داستانش است. بروس در حال پیر شدن و ضعیف‌تر شدن است و این معضل به‌شدت او را مضطرب ساخته است. حضور کوتاه «دیک گریسون»، اولین رابین و پسرخوانده‌اش، و گفت‌و‌گویش با بروس نیز نقش موثری در باوراندن این ضعف به مخاطب دارد. دانستن سرنوشت بروس تنها عاملی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.