ادیان ادیان میانرودان باستان

[MONTE CRISTO]

ادیان میانرودان اشاره به باورها و اعمال دینی تمدن‌های میانرودان (بین‌النهرین) باستان، به ویژه سومر، اکد، آشور و بابل بین سال‌های ۳۵۰۰ پیش از میلاد تا ۴۰۰ بعد از میلاد دارد. پس از این سال (۴۰۰ میلادی) آنها تا حد زیادی جای خود را به مسیحیت سریانی دادند. توسعه مذهبی میانرودان و فرهنگ میانرودان به‌طور کلی، به ویژه در جنوب، تحت تأثیر مهاجرت مردم مختلف به داخل و در سراسر منطقه قرار نگرفت. بلکه دین میانرودان یک سنت سازگار و منسجم بود که با نیازهای داخلی پیروان آن در طول هزاران سال توسعه، سازگار شد.[۱]

ایزد مردوک و اژدهای او موشخوشو (Mušḫuššu)
قدمت اولیه تفکر دینی میانرودان به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

تاریخ

در هزاره چهارم پیش از میلاد، اولین شواهد برای آنچه که به عنوان ادیان میانرودان به رسمیت شناخته می‌شود را می‌توان با اختراع خط (نوشتن) در میانرودان در حدود ۳۵۰۰ پیش از میلاد مشاهده کرد.

مردم میانرودان در اصل شامل دو گروه بودند: ۱.اکدی زبانان سامی شرقی (که بعدها به آشوری‌ها و بابل تبدیل شدند) و مردم سومر که به سومری، که یک زبان تک‌خانواده بود، صحبت می‌کردند. این اقوام اعضای دولت‌شهر‌های مختلف و پادشاهی‌های کوچک بودند. سومری‌ها اولین اسناد را به جای گذاشتند و گمان می‌رود که بنیانگذاران تمدن دوره عبید (۶۵۰۰ تا ۳۸۰۰ پیش از میلاد) در میانرودان شمالی بوده‌اند. تا زمان‌های تاریخی آنها در جنوب میانرودان، که به سومر (و بعدها بابل) معروف بود، اقامت داشته و تأثیر قابل...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

در سال ۱۸۹۴ پیش از میلاد، دولت‌شهر اولیه بابل در جنوب با حمله اموریان سامی غربی تأسیس شد. این دولت‌شهر در طول تاریخ خود به ندرت توسط سلسله‌های بومی اداره می‌شد.

مدتی پس از این دوره، سومری‌ها ناپدید شدند و به‌طور کامل جذب جمعیت اکدی‌زبان شدند.

پادشاهان مستقل آشوری از اواخر قرن ۲۵ پیش از میلاد ثبت شده‌اند و بر میانرودان شمالی و بخش‌هایی از شرق آناتولی و شمال شرقی سوریه تسلط داشته‌اند.

حدود سال ۱۷۵۰ پیش از میلاد، فرمانروای اموری‌تبار بابل، پادشاه حمورابی، بسیاری از مناطق میانرودان را فتح کرد، اما این امپراتوری پس از مرگ وی فروپاشید و بابل به حالت کوچکی که در بدو تأسیس بود، تبدیل شد. سلسله اموریان در سال ۱۵۹۵ پیش از میلاد پس از حملات مردم کوه‌نشین معروف به کاسی‌ها از کوه‌های زاگرس که بیش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

این امپراتوری بین ۶۱۲ تا ۵۹۹ پیش از میلاد پس از یک دوره جنگ داخلی داخلی شدید در آشور که به زودی به بابل گسترش یافت سقوط کرد و میانرودان را در هرج و مرج قرار داد. سپس آشور ضعیف‌شده در معرض حملات ائتلافی از رعایای سابق خود، شامل بابلی‌ها، کلدانی‌ها، مادها، سکاها ،پارس‌ها، ساگارتی‌ها و کیمری‌ها در ۶۱۶ پیش از میلاد قرار گرفت. این نیروها توسط نبوپلسر از بابل و هوخشتره از ماد و پارس رهبری می‌شدند. آشور و نینوا در ۶۱۲ پیش از میلاد تصرف و منهدم شدند، حران در ۶۰۸ پیش از میلاد، کارکمیش در ۶۰۵ پیش از میلاد سقوط کرد و آثار نهایی حکومت امپراتوری آشور از دور-کاتلیمو (Dur-Katlimmu) تا ۵۹۹ پیش از میلاد ناپدید شد.

بابل در اواخر دوران قدرت و نفوذ شکوفایی کوتاهی داشت، در ابتدا تحت سلسله کلدانی، که بخش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

تأثیر اعتقادات مذهبی آشوری بر ساختار سیاسی آن

مانند بسیاری از ملل در تاریخ میانرودان، آشور در اصل تا حد زیادی الیگارشی بود تا پادشاهی. تصور می‌شد که اقتدار با «شهر» است و موجودیت سیاسی دارای سه مرکز اصلی قدرت بود - مجمع بزرگان، یک فرمانروای موروثی و نام‌بخش (لیمو (اپونیم آشوری)). حاکم، ریاست مجلس را بر عهده داشت و تصمیمات خود را اجرا می‌کرد. وی با اصطلاح معمول اکدی برای "پادشاه"، "šarrum" "مورد اشاره قرار نمی‌گرفت. این عنوان در عوض برای خدای حامی شهر آشور، که حاکم کاهن اعظم وی بود، محفوظ بود. خود حاکم فقط به عنوان "مباشر آشور" تعیین می‌شد (iššiak Assur), که آن اصطلاح وام گرفته شده از کلمه "ensí" سومری است. سومین مرکز قدرت، یکنام‌بخش (لیمو (اپونیم آشوری) / limmum) بود، که نام سال...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

دین در امپراتوری نو آشوری

مذهب امپراتوری آشوری نو حول محور پادشاه آشور به عنوان پادشاه سرزمین‌های آنها نیز متمرکز بود. با این حال، پادشاهی در آن زمان بسیار نزدیک با ایده حکم الهی بود.[۴] پادشاه آشور، در حالی که خود خدا نبود، به عنوان خادم اصلی خدای بزرگ آشور، آشور شناخته شد. به این ترتیب ک، قدرت پادشاه مطلق تلقی می‌شد تا زمانی که کاهن اعظم به مردم اطمینان می‌داد که خدایان، یا در مورد آشوریان هنوتئیسمی، خدا، از حاکم فعلی راضی هستند.[۴] برای آشوری‌هایی که در آشور و سرزمین‌های اطراف زندگی می‌کردند، این سیستم یک قاعده بود. با این حال، برای مردم فتح شده، این امر بدیعی بود، به ویژه برای مردم دولت‌شهرهای کوچکتر. با گذشت زمان، آشور از خدای محلی آشور به حاکمیت قلمروی وسیع آشوریان ارتقا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

تاریخ بعدی میانرودان

در سال ۵۳۹ پیش از میلاد، میانرودان توسط کوروش بزرگ فتح شد و سپس توسط شاهنشاهی هخامنشی (۵۳۹–۳۳۲ پیش از میلاد) اداره شد. این امر بیش از ۳۰۰۰ سال سلطه اقوام سامی زبان میانرودان بر خاور نزدیک را به پایان رساند. پارس‌ها فرهنگ بومی، مذهب، مردمان آشور و بابل را حفظ کردند و در آن دخالت نکردند (به عنوان موجودیت) (اگرچه کلده و کلدانیان ناپدید شدند) و آشور به اندازه کافی قوی بود که شورش‌های بزرگی را علیه هخامنشیان در ۵۲۲ و ۴۸۲ پیش از میلاد برپا کند. در این دوره زبان سریانی و خط سریانی در آشور تکامل یافت و قرن‌ها بعد وسیله‌ای برای گسترش مسیحیت سریانی در شرق نزدیک شد.

سپس، دو قرن بعد در ۳۳۰ پیش از میلاد، امپراتور مقدونیه اسکندر مقدونی ایرانیان را سرنگون کرد و میانرودان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.