اودَگ : دیو زنی است که به قولی هفت سَردیو ( کماریگان ) و ضحاک را به وجود میآورد . او جمشید را به سوی لذت های دنیوی می راند و مردم را به سخن گفتن در جایی که باید سکوت کرد وامیدارد.
ترومد / ترومت / ترومتی : دیو زنی است که نخوت و تکبر و گستاخی میآفریند
پِنی ( پِنیه ) : دیو خسّت است که مردمان را وادار میکند که انبار کنند و نخورند و به کس ندهند.
رشک : به مفهوم حسد ، دیوی است که کینه و بدچشمی می آورد.
اِناست : دیو تباهی است.
اَگاس / اگاش : دیو شورچشمی است که مردمان را چشم میزند.
در این فهرست که متعلق به دیوان مینوی است ، نام دیوانی که در رویدادی های زمینی نقش دارند و همچنین ( پری) ها ، یعنی ماده دیوانی با ظاهر زیبا که غالبا به فریب دادن قهرمانان در دوران گیتی می پردازند نیامده است.
اولاد: دیوی که در خان پنجم با رستم مبارزه می کند و به اسارت رستم در می آید، رستم از او می خواهد تا جای دیو سپید، پولاد غندی و بید را به وی نشان دهد و اولاد در ازای همکاری قول حکومت مازندران را از رستم می گیرد و پس از این که دیو سپید را می کشد، رستم به قولش عمل می کند.
دریوی: دیو گدایی و دریوزگی.
ائشمه(Aeshma): دیو خشم، پیام آور اهریمن، دشمن سروش، سرانجام در پایان دنیا توسط سروش از بین می رود.ورن: دیو شهوت که به همراه دیو آز جزو بزرگ ترین دیوان در متون اخلاقی هستند
ورن: دیو شهوت که به همراه دیو آز جزو بزرگ ترین دیوان در متون اخلاقی هستند.چشمک: نماد گردباد، زمین لرزه و ویرانی، در اسطوره ی زندگی زرتشت او ویران کننده ی درختان و شهرهاست تا مایع مقدسی که گوهر تن زرتشت در آن است را از بین ببرد.اپ ورت(Apavarta): دیو خشکی که به صورت اسبی سیاه، دست به یورش می زند و در نبردی سه روزه بر تیشتری (فرشته آب) پیروز می شود.اپوش: دیو خشکسالی است که با ایزدان باران ساز مبارزه می کند