- ارسالی‌ها
- 1,260
- پسندها
- 20,384
- امتیازها
- 42,073
- مدال‌ها
- 19
- سن
- 18
- نویسنده موضوع
- #1
از یک سنی به بعد آنقدر بزرگ‌میشوی که رفتن آدم‌ها تورا بهم نمی ریزد .
دلتنگی وجود دارد اما مثل یک‌مار چنبره نمی زند دور گلویت .از یک سنی به بعد با نبودن یا تغییر آدم‌ها کنار می آیی .
نه که عذاب نکشی نه که نبودن کسی که به او باور داری آزارت ندهد نه ...
بلکه یاد میگیری با این دلتنگی ها و غم ها زندگی کنی و شاید به نحوی به آن تخفیف بدهی ...
مثل یک درخت تنها که در جنگل زندگی نمی‌کند و جایی بسیار متفاوت تر از جایی که باید باشد رشد می‌کند تو یاد میگیری با ریشه های تنیده در اندوه در جایی غیر معمول به زندگی ادامه دهی.
-عادله زمانی
دلتنگی وجود دارد اما مثل یک‌مار چنبره نمی زند دور گلویت .از یک سنی به بعد با نبودن یا تغییر آدم‌ها کنار می آیی .
نه که عذاب نکشی نه که نبودن کسی که به او باور داری آزارت ندهد نه ...
بلکه یاد میگیری با این دلتنگی ها و غم ها زندگی کنی و شاید به نحوی به آن تخفیف بدهی ...
مثل یک درخت تنها که در جنگل زندگی نمی‌کند و جایی بسیار متفاوت تر از جایی که باید باشد رشد می‌کند تو یاد میگیری با ریشه های تنیده در اندوه در جایی غیر معمول به زندگی ادامه دهی.
-عادله زمانی
