ادیان جادو در ادیان باستان

[ISET1]

در آن اديان باستانی جادو عبارت بود از مراسمي براي دلجويي و مدد خواهي از نيروهاي طبيعت. در اين مراسم، جادوگر فعاليت مي کند و رهبري مراسم را بر عهده مي گيرد. جادوگران از نيروي خود براي معالجه بيماران نيز استفاده مي کردند که به آنها شمن گفته مي شد.