بررسی کمیک بررسی کمیک | Batman: Three Jokers

[Vana~]

چندین سال از اتمام آرک داستانی The Darkseid War کمیک Justice League می‌گذرد. آرکی که در آن، علاوه بر اتفاقات مهمی که برای بسیاری از شخصیت‌های مهم دنیای دی‌سی رقم خورد، یک نکته خیلی مهم نیز از رقابت بین بتمن و جوکر مشخص شد.

در این آرک داستانی بود که بتمن متوجه می‌شود جوکر هیچ وقت یک شخصیت ثابت نبوده است، بلکه همیشه سه جوکر وجود داشته. حالا کمیک Batman: Three Jokers ادامه آن مسیر را پیش گرفته تا ماجرای سه جوکر را روایت کند.

 

[Vana~]

برای این که بدانیم دقیقاً چه شد که ایده «سه جوکر» شکل گرفته باید به چند سال پیش برگردیم. در آرک داستانی The Darkseid War کمیک Justice League (انتشار از ماه ژوئن سال ۲۰۱۵ تا ماه جولای سال ۲۰۱۶)، شاهد این بودیم که بتمن به روی تخت موبیوس (Mobius Chair) که متعلق به یکی از قدرتمندترین خدایان دی‌سی است، نشست.

 

[Vana~]

علاوه بر اطلاعاتی که برای شکست دارک‌ساید (Darkseid) نیاز بود، بتمن سراغ پاسخ چند پرسش شخصی خودش نیز می‌رود که یکی از آن‌ها، هویت واقعی جوکر بود. اما با پاسخی عجیب رو به رو می‌شود که جوکر در واقع یک شخص نیست، بلکه سه آدم متفاوت است. همین پاسخ پایه‌گذار کمیک Batman: Three Jokers شد.

 

[Vana~]

در تمام این مدت که انتظار انتشار کمیک Batman: Three Jokers می‌کشیدم و اخبار مربوط به آن را دنبال می‌کردم، زیاد می‌شنیدم که تیم خالق از این اثر به عنوان The Killing Joke بعدی یاد کرده و ادعا می‌کنند که Batman: Three Jokers قرار است مثل «شوخی مرگبار»، تأثیر بزرگی روی رابطه بین شوالیه تاریکی و شاهزاده جرم و جنایت گاتهام بگذارد.

 

[Vana~]

حالا از نشستن بتمن روی تخت موبیوس و متوجه شدن این که در واقع جوکر سه نفر است، حدود ۴، ۵ سالی می‌گذرد (بیش‌تر از زمان معمول ساخت یک فیلم سینمایی بلاک‌باستر با جلوه‌های ویژه عظیم!) و بعد از عقب افتادن فعالیت‌های صنعت کمیک بوک‌های آمریکای شمالی به واسطه پاندمی کرونا، بالاخره کمیک Batman: Three Jokers به صورت کامل منتشر شده است.

 

[Vana~]

انتظار می‌رفت که بعد از این فاصله طولانی بین جرقه آغاز داستان و خود کمیک، مقدمه‌ای به منظور آشنایی بیش‌تر خوانندگان با محتوای Batman: Three Jokers ارائه شود اما هیچ خبری از مقدمه در طول داستان نمی‌بینیم. حتی در طول این کمیک اشاره‌ای درست و حسابی به این که چطور بتمن متوجه شده سه جوکر وجود دارند نمی‌شود؛ انگار که جف جانز قصد داشته تمام جنبه‌های ماورایی و فرا انسانی مربوط به دنیای دی‌سی را از اثرش حذف و تا جای ممکن آن را به دنیای واقعی نزدیک کند. چیزی که با فلسفه شکل‌گیری داستان در تناقض است.

 

[Vana~]

بتمن این پرسش را روی تخت موبیوس با هدف مشخص شدن هویت واقعی جوکر مطرح کرد. پس منطقاً داستان Batman: Three Jokers نیز باید دنباله‌روی همین مسیر باشد و داستان شوالیه تاریکی را در پی هویت واقعی جوکر روایت کند. ماجرایی که تقریباً در طول کل کمیک اصلاً حرکت رو به جلویی ندارد و هر اتفاق و شخصیت دیگری که در داستان می‌بینیم نسبت به جوکرها، اهداف، رفتار و هویتشان مهم‌تر جلوه می‌کنند.

 

[Vana~]

بخش عظیمی از کل Batman: Three Jokers با فلش‌بک‌ها و اشاره به داستان‌های گذشته دی‌سی پر شده است. از فلش‌بک به وقایع کمیک The Killing Joke و حمله جوکر به باربارا گوردون گرفته، تا فلش‌بک به آرک داستانی A Death in the Family و مرگ جیسن تاد به دست جوکر و فلش‌بک به مرگ والدین بروس وین در کرایم الی (Crime Alley)، که تقریباً در هر داستان احساسی از بتمن شاهدش هستم، و همین طور فلش‌بک و فلش‌بک به کلی اتفاق دیگر به جز هدف اصلی و منشأ شروع این داستان. به جز فلش‌بک‌ها، کلی اشاره و ایستراگ به داستان‌ها و اتفاقات قدیمی کمیک‌های بتمن می‌بینیم که نشان می‌دهد با یک فن‌سرویس طرف هستیم، نه یک روایت واقعی که قرار است به هدفی برسد.

 

[Vana~]

در طول روایت، بیش‌تر از این که چیزی در مورد تقابل بتمن و جوکر بخوانیم، با جیسن تاد طرف هستیم. انگار که کل Batman: Three Jokers و اتفاقاتش صرفاً بهانه‌ای هستند تا جیسن تاد بتواند خودش را به رستگاری برساند. با این که بخش زیادی از کمیکی که قرار بود در رابطه با هویت واقعی جوکر و مسائل مربوط به آن باشد، به رستگاری جیسن تاد اختصاص یافته اما همین مورد تنها نکته مثبت و تنها چیزی است که داستان به درستی اجرایش می‌کند.

 

[Vana~]

احتمال زیاد شما نیز مثل من بعد از خواندن این کمیک متوجه می‌شوید شخصیت رد هود صرفاً یک رابین کشته و سپس احیا شده نیست. در طول داستان شاهد این هستیم که جیسن تاد از این که بروس اجازه داد تا کشته شود چه حسی دارد. حتی متوجه می‌شویم که در تمام این مدت واقعاً چه چیزی درون سرش می‌گذشت وقتی از دنیای مردگان برگشته و می‌بیند هیچ کس برای او و مرگش اهمیتی قائل نشده است. انگار که یک گلدان شکسته و یک گلدان دیگر به جایش گذاشته‌اند.