- تاریخ ثبت‌نام
- 15/7/21
- ارسالی‌ها
- 1,313
- پسندها
- 6,224
- امتیازها
- 24,673
- مدال‌ها
- 24
سطح
15
- نویسنده موضوع
- #1
فرعون شبه خدا نبود بلکه خود خدا محسوب می شد؛ خدایی که خواسته است مدتی روی زمین زندگی کند. از لحظه ای که مراسم تاجگذاری چندین و چند روزه او به اتمام می رسید، دیگر از زمره ی انسان های فناپذیر خارج می شد. او جاودانگی می یافت و تجدید تجسد هور،ایزد اعظم،به شمار می آمد.
اراده ی فرعون، قانون، و عقل او، عقل کل بود. هر چه آرزو می کرد اصطلاحا صحیح و عادلانه بود. آنچه انجام می داد، اراده ی ایزدان قهار شمرده می شد و آنچه می گفت از جانب یکی از ایزدان بود. می بایست اوامر فرعون بی چون و چرا اجرا شود؛ در غیر این صورت چه بسا خدایان تبسم یا برکت خود را از مصر می ستاندند.
وجود چنین اقتدار شاهانه ای به ندرت در تاریخ دیده می شود؛ شاه-خدای مصریان قدرت فوق العاده برخوردار بود و اعتبار فراوانی در میان مردمش...
اراده ی فرعون، قانون، و عقل او، عقل کل بود. هر چه آرزو می کرد اصطلاحا صحیح و عادلانه بود. آنچه انجام می داد، اراده ی ایزدان قهار شمرده می شد و آنچه می گفت از جانب یکی از ایزدان بود. می بایست اوامر فرعون بی چون و چرا اجرا شود؛ در غیر این صورت چه بسا خدایان تبسم یا برکت خود را از مصر می ستاندند.
وجود چنین اقتدار شاهانه ای به ندرت در تاریخ دیده می شود؛ شاه-خدای مصریان قدرت فوق العاده برخوردار بود و اعتبار فراوانی در میان مردمش...
