حرف آخر
همان طور که لو مورگان می‌نویسد، ما درباره ترس هایمان کنجکاو هستیم. مطالعه آثار ترسناک برای ما به نوعی مکاشفه در روح محسوب می‌شود و به کمک آن می‌توانیم روایت بهتری از خودمان داشته باشیم. پرفسور جفری گلدستین ۲۲ عقیده دارد مردم سرگرمی‌ای انتخاب می‌کنند که رویشان تأثیر بگذارد و کسانی که سراغ فیلم‌های ترسناک می‌روند، دنبال تأثیری بزرگ هستند. در واقع، این تأثیر بزرگ همان طور که پیش‌تر اشاره کردیم، تنها به ابعاد روحی فرد خلاصه نمی‌شود و در وضعیت جسمانی افراد نیز تأثیرگذار است. در ادبیات با تصویر حاضر و آماده‌ای سروکار نداریم و تخیل قرار است درگیرمان کند. ذهن تصاویر را می‌سازد و عملا این ما هستیم که خودمان را می‌ترسانیم، و نویسنده و اثر حکم رابطی بین خودآگاه و...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
