- تاریخ ثبتنام
- 19/1/21
- ارسالیها
- 2,207
- پسندها
- 14,756
- امتیازها
- 38,678
- مدالها
- 45
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #1
۲۷ شهریور، روز شعر و ادب فارسی؛ روزی که گویی خورشید اندکی آرامتر میتابد تا فرصت کنیم در آینهی کلمات بنگریم. روزی که زمان، جامهی تعجیل از تن برمیکَند تا ما در سکوت، آواز شاعران را بشنویم؛ آوازهایی که از دل تاریخ برخاستهاند و هنوز در گوش جان میپیچند.
شعر فارسی، تنها مجموعهای از سطرها و قافیهها نیست؛ جویباریست که از هزار سال پیش جاریست و هنوز در دل و جان ما زلال میریزد. واژههایی که چون دانههای باران بر خاک تشنهی روح مینشینند و سبزهی معنا میرویانند.
آری، ادب فارسی همان سرزمینیست که در آن سعدی میگوید:
شعر فارسی، تنها مجموعهای از سطرها و قافیهها نیست؛ جویباریست که از هزار سال پیش جاریست و هنوز در دل و جان ما زلال میریزد. واژههایی که چون دانههای باران بر خاک تشنهی روح مینشینند و سبزهی معنا میرویانند.
آری، ادب فارسی همان سرزمینیست که در آن سعدی میگوید:
«تو کز محنت دیگران بیغمی / نشاید که نامت نهند آدمی»
و با همین چند واژه، آیینهی انسانیت را پیش...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
آخرین ویرایش