دقت کردین وقتی برای به دست آوردن پولی که دستتونه زحمت نکشیدید خرج شدنش هم براتون اهمیت چندانی نداره؟
ولی وقتی خودتون شاغل میشید و برای قرون به قرونش زحمت میکشید قناعت کردن رو یاد میگیرید و اون پول براتون ارزشمندتره ؟
زندگی هم همینه
اگه همیشه راهمون هموار باشه کلا بی خیال میشیم و میگیم همش همینه دیگه اتفاقی که قرار نیست بیفته بنابراین زندگی برامون کسل کننده میشه، قدر لحظاتشو نمیدونیم و از خدا دور و دورتر میشیم
اما اگه سر راهمون پستی و بلندی هایی قرار بگیره به تلاطم میفتیم برای حل کردنش، پس یه انگیزه پیدا میکنیم برای ادامه ی زندگی، دست به دامان خدا میشیم ، وقتی تو مشکل قرار میگیریم تازه میفهمیم که ای دل غافل دیدی چیشد؟ من وقتی این نعمتو داشتم خدارو بابتش شکرگزار نبودم و حالا که از دستش...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
