نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.

جاوا اسکریپت غیر فعال است برای تجربه بهتر، قبل از ادامه، جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال کنید.

خرگوش

mrywm · 2018-11-15T08:40:30+00:00

خرگوش آرایهشناسی فرمانرو:جانورانشاخه:طنابدارانرده:پستاندارانراسته:خرگوشسانانتیره:خرگوشانسردهها Pentalagus Bunolagus Nesolagus Romerolagus خرگوش کوتوله خرگوشهای دمپنبهای خرگوش اروپایی خرگوش آفریقایی خَرگوش پستانداری است علفخوار، از تیره خرگوشان (Leporidae) و دارای اندامی شبیه به گربه و گوشهای دراز و لبهای شکافدار. دستهای خرگوش از پاهایش کوتاهتر است؛ و بسیار تند حرکت میکند، و دارای انواع مختلف است. در حدود ۶ تا ۸ بچه به دنیا میآورد. در هنگام زمستان به دلیل داشتن پوست سفید پیدا کردن او در برف دشوار است. تغییر رنگ پوست این حیوان مربوط به (ویژگیهای حیات) است؛ و یعنی در زمستان سفید شدن پوست این جانور را میتوان سازش با محیط ویژگیهای حیات دانست. خرگوش قطبی سوراخهایی به عمق ۲ متر در برف حفر میکند که این مکان جای مناسبی برای مخفی کردن کودکان به هنگام خطر است. خاستگاه اصلی این جانور اسپانیا و آفریقای شمالی است[نیازمند منبع] اما به بعضی از کشورهای دیگر هم مهاجرت کردهاست. این خرگوش گیاهان بومی را میخورد و باعث میشود که سایر جانوران گرسنه بمانند. این جانور همچنین محصولات کشاورزی را منهدم میکند و برای خود سوراخهای زیرزمینی حفر میکند. یکی از گونههای خرگوش، خرگوش آنقوره است. با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان، میتوانند ۵۰ الی ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش میتواند از سه ماهگی باردار شود. خرگوشها بیش از ۴۴ گونهاند (اهلی و صحرایی). رنگ آنها خاکستری و قهوهای است. خرگوشهای دست آموز رنگهای گوناگونی دارند. طول آنها تا ۶۰ سانتیمتر و وزن آنها تا ۵ کیلوگرم هم میرسد. طول عمر آنها تا ۶ سال و دشمنان آنها روباه، مار، عقاب، وانسان هستند. آنها از نوع پستانداران هستند. سرعت خرگوش به ۴۰ کیلومتر در ساعت هم میرسد. خرگوش ماده قادر است که ۵ تا ۸ بچه به دنیا بیاورد. محل زندگیویرایش خرگوش - زندگی طبیعی کاشی لعابدار با نقش مار، خرگوش و لاکپشت به عنوان نگارهای برای آذین کتاب عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات نوشته زکریای قزوینی، مربوط به سده ۱۳ میلادی خرگوشها میتوانند در چمنزار، علفزار، جنگلهای کم درخت، جنگلهای انبوه، تالاب و حتی بیابان زندگی کنند.[۱] این جانور به صورت دسته جمعی زندگی میکند. شناخته شدهترین گونهٔ آنها یعنی خرگوش اروپایی در سوراخهایی درون زمین زندگی میکند.[۱] بیش از نیمی از خرگوشهای جهان در آمریکای شمالی زندگی میکنند.[۱] همچنین جنوب غربی اروپا، آسیای جنوب شرقی، سوماترا، برخی جزیرههای ژاپن و بخشهایی از آفریقاو آمریکای جنوبی هم زیستگاه این جانورند. به صورت طبیعی نباید در بیشتر بخشهایاوراسیا خرگوش پیدا کرد با این حال هماکنون شماری از گونههای خرگوش صحرایی در این منطقه یافت میشود. بیشتر خرگوشها در اثر مبادلهٔ بزرگ میان آمریکا وارد آمریکای جنوبی شدند. بیشتر این قاره تنها یک گونه از این جانور، خرگوش برزیلی، را دربردارد؛ درحالی که بیشتر مخروط جنوبی آمریکا بدون خرگوش است. خرگوشهای اروپایی به بسیاری از نقاط جهان برده شدهاند.[۲] زیستشناسیویرایش فرگشتویرایش حفرهٔ بینی خرگوش توسط استخوان نرمی به نای پیوند خوردهاست که تنها هنگام بلعیدن کنار میرود برای همین خرگوشها همواره ناچارند تا از راه بینی نفس بکشند. خرگوشها دو سری دندان پیشین دارند که یکی پشت دیگری جای دارد. به کمک این دندانها است که میتوان خرگوشها را از دستهٔ جوندگان، که بیشتر با آنها اشتباه گرفته میشوند، جدا کرد.[۳] کارل لینه ریشهٔ خرگوشها و جوندگان (مانند موش صحرایی، موش، سنجاب، همستر، سگ آبی و …) را در گروه گلیرس ردهبندی کرده بود. بعدها تصمیم بر آن شد که این دو دستهٔ جانوری را از گروه جدا کنند آنها علت این همانندیها را تنها در فرایند تکامل جانوران دیده بودند. هرچند، امروزه با مطالعه بر رویDNA و شناسایی اجداد آنان به این نتیجه رسیدهاند که دوباره خرگوشها و جوندگان را به گروه گلیرس مربوط بدانند.[۴] ریختشناسیویرایش گوشهای بلند خرگوشها که گاهی بلندتر از ۱۰ سانتیمتر (۴ اینچ) هم میشوند، احتمالاً برای شناسایی درندگان سازگار گشتهاند. دو پای پشتی آنها بسیار نیرومند است و چهار انگشت دارد اما پنجههای پیشین آنها دارای پنج انگشت است.[۵] خرگوش در هنگام استراحت، جانوری کفرو است درحالی که هنگام دویدن بر روی پنجه به این سو و آن سو میرود. برای همین بیشتر، خرگوشها را جانورانی پنجهرو میدانند. اندازهٔ بدن خرگوش میتواند از ۲۰ سانتیمتر (۸ اینچ) و ۰٫۴ کیلوگرم تا ۵۰ سانتیمتر (۲۰ اینچ) و بیش از ۲ کیلوگرم برسد. خز بدن آنها هم معمولاً نرم و بلند است و سایههای قهوهای،خاکستری و زرد-قهوهای دارد.[۲] بومشناسیویرایش بیشتر گوارش خرگوشها در رودهٔ بزرگ و سکوم انجام میشود. سکوم در این جانور نزدیک به ۱۰ سانتیمتر بزرگتر از معده است و همراه با رودهٔ بزرگ نزدیک به ۴۰ درصد فرایند گوارش را بر دوش میکشد.[۶] ساختار ماهیچهای ویژهٔ اندام سکوم در این جانور اجازه میدهد تا روده بتواند رشتههای گیاهی را از مواد گوارش شدنی جدا کند و رشتهها را به صورت مدفوع از بدن بیرون کند درحالی که مواد مغذی تر از راه غشاء مخاطی به صورت کوررودهپروری جذب میشود. نام دیگر کوررودهپروری «مدفوع شبانه» است. این مواد دارای ویتامین، پروتئین و مواد معدنی فراوانی است که برای سلامتی بدن خرگوش نیاز است. خرگوش این مواد را میخورد تا بتواند نیازهای خوراکی بدنش را فراهم کند (فرایندی مانند نشخوار کردن با اندکی تفاوت) پوشش مخاطی اجازه میدهد تا مواد مغذی از راه بخش اسیدی معده بگذرد و برای گوارش به روده برسد. خرگوشها با این فرایند میتوانند مواد مغذی بیشتری را از خوراکشان بیرون بکشند.[۷] خرگوش جانوری است که همواره شکارچیان در کمین آن اند، برای همین همواره ناچار است از نسبت به پیرامونش هشیار باشد. برای نمونه در بخش مدیترانهای اروپا، روباههای قرمز، گورکن و یکی از وشق ایبری از شکارچیان همیشگی خرگوشاند.[۸]خرگوش درصورت روبرویی با یک احتمال خطر، سرجایش خشکش میزند، پیرامونش را نگاه میکند و به دیگر خرگوشها هشدار میدهد. در هنگام هشدار انگشت شست قوی ترش را بر روی زمین میگذارد. خرگوشها میدان دید بسیار گستردهای دارند.[۹] آنها برای گریختن از چنگال شکارچی به صورت زیگ زاگ میپرند و درصورت گرفتاری با پاهای پشتی خود محکم بر بدن شکارچی میکوبند. همچنین از دندانهای نیرومندشان کمک میگیرند و با گاز گرفتن تلاش میکنند تا از کشمکش بگریزند.[۱۰] خوابویرایش میانگین زمان خواب برای یک خرگوش در قفس ۸٫۴ ساعت است.[۱۱