به نظر من ما آدما وقتی میگیم دنیا بده که هیچ کسی رو پیدا نمی کنیم که مشکلاتمون رو گردن اون بندازیم.
دنیا یه موجود زنده نیست که با قصد و غرض بخواد باهامون لج کنه، دنیا رو ما می سازیم.
گاهی با یه حرف،با یه نگاه، با یه اشاره آنچنان روح و روان بقیه رو به بازی می گیریم که تمام خوشی های دنیا پیش چشم اون افراد دیده نشه...
زندگی خیلی قشنگه به شرطی که به ادامه دادنش امید داشته باشیم. این امید میتونه یه مقام باشه، شایدم یه آدم. کافیه یه انگیزه داشته باشی که حتی زشتی هاش هم آزارت ندن.
دنیای همه ما آدما باهم فرق داره دنیاها تو ذهنمون تشکیل میشه!با افکارمون و عقایدمون و احساساتمون مصالحشو تامین میکنیم!
پس بستگی داره که دنیامو چه جوری ساختم !
البته در نظر کلی خودم کل این زندگی و دنیا یه بازی بیشتر نیست و بسته به مرحله یا خوبه یا بد!
دنیا بده خیلی بده چون اتوبوس دانشگاه چب کردم چند جووون ناکام مردند دنیا بده چون هواپیما سقوط کرد دنیا بده چون به کودک زن ت*جاوز شد دنیا بده چون تو انقلاب خیلیا مردن دنیا بده چون هر کی اعتراض کنه پلیسا ما مور ها می کشنش هه دنیا بده چون من تو کودکی تو مدرسه تحقیر شدم به خاطر ساده بودنم به خاطر چیز های الکی اونا هفت ساله بودند ولی من شیش سالم اونا زور می گفتند من بلد نبودم .دنیا بده چون با هر کیم دوست شدم خ**یا*نت کردند دنیا بده چون
عاشق شدم و شکست خوردم دنیا بده چون هم راجب من بد می گند ولی طرف بقیه رو می گیرند خواهشا اینو پاک نکنید اینجا اگه من یه برخوردی کنم به من حمله می کنند ولی اگه دوستشون باشه طرفشو می گیرند با اینکه اشتباه کرده تو همین انجمن .
دنیا بده چون هم تو خواب هم...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.