- نویسنده موضوع
- #1
نمای «کلاسیک» تاریخی
ادیان اصلی بر اساس اهمیت تاریخی و زمانی نیز شناسایی شده‌اند. این تقسیم‌بندی عموماً توسط متفکرین مسیحی غربی انجام شده و در نتیجه گرایش‌های آن‌ها در فهرست به چشم می‌خورد. متفکرین مسیحی اولیه (که اولین کسانی هستند که ادیان اصلی را طبقه‌بندی کرده‌اند) فقط سه دین را به رسمیت می‌شناختند: مسیحیت، یهودیت و الحادی (و آن‌ها را در برگیرنده همه ادیان دیگر می‌دانستند). در دوره روشنفکری این دیدگاه‌ها تکامل یافتند و در سده نوزدهم متفکرین غربی پنج دین اصلی را یهودیت، مسیحیت، اسلام، هندو گرایی و بوداگرایی می‌دانستند. با افزایش ارتباط غربی‌ها با ادیان دیگر، شش دین دیگر به این پنج دین اضافه شد: دین کنفوسیوس، دین تائو، جائین گرایی، شینتو، دیسک گرایی و دین زرتشت. بعداً دین بهایی...
ادیان اصلی بر اساس اهمیت تاریخی و زمانی نیز شناسایی شده‌اند. این تقسیم‌بندی عموماً توسط متفکرین مسیحی غربی انجام شده و در نتیجه گرایش‌های آن‌ها در فهرست به چشم می‌خورد. متفکرین مسیحی اولیه (که اولین کسانی هستند که ادیان اصلی را طبقه‌بندی کرده‌اند) فقط سه دین را به رسمیت می‌شناختند: مسیحیت، یهودیت و الحادی (و آن‌ها را در برگیرنده همه ادیان دیگر می‌دانستند). در دوره روشنفکری این دیدگاه‌ها تکامل یافتند و در سده نوزدهم متفکرین غربی پنج دین اصلی را یهودیت، مسیحیت، اسلام، هندو گرایی و بوداگرایی می‌دانستند. با افزایش ارتباط غربی‌ها با ادیان دیگر، شش دین دیگر به این پنج دین اضافه شد: دین کنفوسیوس، دین تائو، جائین گرایی، شینتو، دیسک گرایی و دین زرتشت. بعداً دین بهایی...
