قو هایی که روزی با زیدان به ناممکن پشت پا زده بودند و پرواز آموخته بودند، حالا در برکه خانگی خود غرق شده اند. برکه حالا ساکت است. برکه در اوج فریاد، سکوت را به رخ می کشد، برکه اندوهگین است اما اشک نمی ریزد. چون برکه می داند، جنگ همین است، فوتبال همین است. روزی تو به فوتبال می خندی و روزی فوتبال به تو. امروز برکه خالیست اما فردا قوی جدیدی متولد خواهد شد.