تاریخ جهان گوگوریو

[آتابای]

فستیوال ها و سرگرمی ها:
سرگرمی متداول در بین مردمان گوگوریو اشامیدن ش*ر..اب، آواز خواندن یا رقص بود. بازی هایی به مانند کشتی نیز تماشاگران کنجکاو را به خود جذب می کرد.

فستیوال دونگ منگ اکتبر هر سال برگزار می شد. فستیوال دونگ منگ به منظور عبادت خدایان انجام می شد. این مراسمات با ضیافت های عظیم مهمانی، بازی ها و دیگر فعالیت ها دنبال می شد. اغلب، پادشاه برای اجداد خود تشریفات مذهبی برگزار می کرد.

شکار فعالیتی مردانه و همچنین روشی مناسب برای آموزش مردان جوان برای حضور در ارتش بود. گروه های شکار بر اسب ها سوار شده و آهو شکار کرده یا بازی های دیگری با تیر و کمان انجام می دادند. همچنین مسابقه تیر اندازی نیز برگزار می شد.

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آتابای]

دین:
مردم گوگوریو اجداد خود را می پرستیدند و انها را ماورا الطبیعه به حساب می آوردند. جومونگ، موسس سلسله گوگوریو، در میان مردم پرستیده شده و مورد احترام بود. حتی معبدی در پیونگ یانگ وجود دارد که به جومونگ نسبت داده شده بود. در فستیوال سالیانه ی دونگ منگ، یک مراسم مذهبی برای جومونگ، اجداد و خدایان برگزار می شد.

چهار پایان و حیوانات افسانه ای نیز در گوگوریو مقدس شمرده می شدند. ققنوس و اژدها پرستیده می شدند در حالی که سامجوگو ( پرنده سه پایی که نمایانگر خورشید بود)، به عنوان قدرتمندترین در میان این سه شناخته می شد. نقاشی های حیوانات افسانه ای امروزه در مقبره پادشاهان گوگوریو موجود می باشد.

آنها همچنین به ” ساسین” که چهار حیوان افسانه ای بودند، اعتقاد داشتند. چونگ ریونگ (اژدهای آبی) از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آتابای]

زبان:
گوگوریو به مانند بسیاری از پادشاهی های دیگر شرق آسیا از الفبای چینی استفاده نموده و به صورت چینی کلاسیک می نوشت. تنها تعداد اندکی از واژگان زبان گوگوریو باقی مانده است ولی این واژگان یک شباهت با زبان شیلا و نفوذ پذیری از زبان های تونگوسیک را ثابت می کند. حامیان خانواده زبان آلتایی اغلب زبان گوگوریو را به عنوان عضوی از خانواده آن زبان به حساب می آورند. اغلب زبان شناسان کره ای زبان گوگوریو را از بین زبان های سه پادشاهی که از گوچوسون دنباله روی می کردند، نزدیکترین زبان به زبان آلتایی می دانند.

بکجه و گوگوریو با پشتیبانی این افسانه که تاسیس بکجه را توسط پسران موسس گوگوریو توصیف می کند، شباهت های قابل توجهی دارند. نام های گوگوریو برای پست های دولتی با نام های شیلا و بکجه برای این پست...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آتابای]

دولت و طبقات اجتماعی:
به مانند دو پادشاهی دیگر آن زمان، گوگوریو توسط یک پادشاه به همراه پست های مدیریتی ارشدی که توسط اشراف صاحب زمین تصرف شده بودند، اداره می شد. در ساختاری به مانند سیستم طبقاتی خون مقدس شیلا، اشخاص بر اساس وراثت خود زیر مجموعه ای از گروه های خاص اجتماعی می شدند. مرتبه شخص نشان می داد که وی در کدام یک از چهارده رده مدیریتی می توانست قرار بگیرد. گروه اشراف در طبقات اجتماعی ته گا و سوگا قرار داشتند و در زیر مجموعه آنها رعایایی قرار داشتند که بر روی زمین خودشان کار می کردند. در پائین ترین رده از نردبان اجتماعی، برده ها و مجرمینی وجود داشتند که مجبور بودند بر روی زمین های اشراف کار کنند. کشور از مردم مالیات می گرفت که قابل پرداخت به صورت جنس بوده و یا اینکه شهروندان را موظف...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آتابای]

هنر در گوگوریو:
نوع مهمی از هنر در گوگوریو نقاشی های دیواری بود. شاید مشهورترین نمونه های باقی مانده از این هنر در مقبره رقاص ها در تونگ گو امروزی یافت شود. یک نقاشی دیواری که اسم مقبره نیز از آن گرفته شده است، ردیف هایی از رقاص ها را نشان می دهد که بازوان خود را بالا گرفته اند. انان رداها و کت های استین بلند و شلوارهایی که به مچ پایشان گره خورده است را پوشیده اند. دیگر اتاقک ها نقاشی هایی دارند که ساکنین مقبره، مبارزانی سوار بر اسب، شکار یک شیر، حیوانات افسانه ای و جزئیات زندگی روزمره و معماری را نشان می دهند. در حدود ۸۰ مقبره گوگوریو نقاشی های دیواری را در خود جای داده اند که در آنها یا نقاشی به صورت مستقیم بر دیوارهای سنگی اتاقک اعمال شده است و یا بر روی لایه ای از کچ آهک کشیده شده...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آتابای]

معماری گوگوریو:
هیچ معبدی از دوران گوگوریو باقی نمانده است ولی بعضی از معماری های باقی مانده قابل توجه تر گوگوریو که شامل دیوارها و استحکامات می شوند، از شهرهای تونگ گو، فوشون و پیونگ یانگ به دست آمده است. پیونگ یانگ که در گذشته پایتخت گوگوریو بود، دارای ساختمان های بسیار بزرگ با ابعاد ۸۰ در ۳۰ متر و قصرهایی با باغ هایی بود که تپه ها و دریاچه های مصنوعی داشتند. ساختمان ها با کاشی های سقفی زیبایی که نقوش گل لوتوس و ماسک دیو را با خود دارند تزئین شده اند. این کاشی ها به کرات در مکان های این ساختمان ها پیدا شده اند. ده هزار مقبره گوگوریو که از ساختمان های خارجی سالمتر مانده اند، به عنوان مثال به صورت اولیه توده های سنگ که از بستر رودخانه به دست امده بودند، موجود می باشد. اما در قرن چهارم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آتابای]

پیوند فرهنگی:
هنرهای گوگوریو که به خاطر انرژی که در تصویر سازی های خود دارد شناخته می شوند، به طور عمده در نقاشی های مقبره ها نمود پیدا کردند. این هنر که به خوبی دارای جزئیات شده است، در مقبره های گوگوریو و دیگر نقاشی های دیواری قابل مشاهده می باشد. بسیاری از قطعه های هنری سبکی اصیل از نقاشی را دارند.

میراث فرهنگی گوگوریو در فرهنگ امروزی کره می تواند یافت شود.به عنوان مثال: دژهای کره ای، سسیروم، تک کیون، رقص کره ای، اوندول (سیستم گرمایش از کف گوگوریو) و هانبوک از این قسم هستند.

 

[آتابای]

ما ترک:
باقی مانده ی شهرهای محصور، دژها، قصرها، مقابر و صنایع دستی که شامل نقاشی های باستانی موجود در یک مجموعه مقابر گوگوریو در پیونگ یانگ نیز می شود، در کره شمالی و منچوری یافت شده است. بعضی خرابه ها نیز همچنان در چین امروزی قابل روئیت می باشد. به عنوان مثال کوهستان وونو که در نزدیکی هوانرن در منطقه ی لیائونینگ در مرز کنونی کره شمالی قرار دارد، به عنوان محل دژ جولبن تخمین زده می شود. منطقه ی جیان نیز میزبان مجموعه بزرگی از مقبره های سلسله گوگوریو می باشد که به اعتقاد محققین چینی شامل قبور گوانگتو و پسرش جانگسو، به همراه احتمالا شناخته شده ترین مصنوع ساخت گوگوریو یعنی ستون یادبود گوانگتو که یکی از اصلی ترین منابع تاریخ گوگوریو قبل از قرن پنجم میلادی می باشد، است.

 

[آتابای]

محل میراث جهانی یونسکو:
یونسکو در سال ۲۰۰۴ شهرهای پایتخت و مقابر امپراطوری باستانی گوگوریو در چین امروزی و مجموعه مقابر گوگوریو در کره شمالی امروزی را به فهرست مکان های میراث جهانی خود افزود.

 

[آتابای]

نام:
نام انگلیسی امروزی کره (korea) از گوریو (که به صورت کوریو نیز تلفظ می شود)(۹۱۸-۱۳۹۲) که خود را به عنوان جانشین اصلی گوگوریو قلمداد می کرد، مشتق شده است. نام گوریو برای اولین بار در خلال سلطنت جانگسو در قرن پنجم میلادی به کار رفته بود. گوگوریو بعد از سال ۵۲۰ میلادی در منابع تاریخی و دیپلماتیکی ژاپنی و چینی با لفظ گوریو مورد خطاب قرار گرفته است.