نقد و بررسی بازی بررسی بازی Devotion

[#AMIR#]

Devotion برای اینکه بتواند بازیکنش را بترساند، او را در یک فضای نمور، تنگ و سنگین، تک و تنها با یک فندک رها می‌کند؛ چیزی تقریبا شبیه به موردی که در بازی Layers of Fear دیده بودیم. همان‌طور که وزش بادهای سرد، سیستم ایمنی بدن یک انسان را ضعیف و او را برای حمله‌ی ویروس‌ها آسیب‌پذیر می‌کند، تنها و ایزوله کردن بازیکن در یک محیط تاریک و نمور که صداهای عجیب و وحشتناکی هر چند وقت یک‌بار در آن طنین‌انداز می‌شود، مخاطب را برای پذیرش ترس‌هایی که در گوشه گوشه‌ی بازی برایش آماده شده است، آسیب پذیر می‌کند. به همین دلیل، تعامل با کاراکترهای مختلف به کمترین میزان خود می‌رسد و شما تا یک سوم پایانی بازی، با قهرمان داستان و توهم خانواده‌اش سر و کار خواهید داشت.

 

[#AMIR#]

 

[#AMIR#]

در این شرایط، بازی علاوه‌بر آن دو تکنیک که پیش‌تر ذکر شدند، از یک روش دیگر برای فضاسازی و روایت داستانش استفاده می‌کند و آن «داستان‌گویی محیطی» است. بازی در یک سوم اول خود با تعویض دکوراسیون محیطی که دارد، شما را یاد Loopهای بازی P.T می‌اندازد؛ این یادآوری شاید در لحظات اول شما را ناامید کند و این فکر را در ذهن‌تان بیاورد که با یک بازی کپی/پِیست شده از اثر کوجیما طرف هستیم اما، در ادامه نظرتان تغییر خواهد کرد. بازی از سیستمی مشابه با «سیستم لوپ» بازی P.T بهره می‌برد.

 

[#AMIR#]

شما تمامی لحظات بازی به جز یک سوم پایانی را در یکی از واحدهای یک ساختمان در تایوان دهه‌ی هشتاد خواهید گذراند. با پیشروی در بازی و انجام دادن کارهای مختلف، ظاهر خانه تغییر می‌کند و باتوجه‌به دکوری که خانه‌ی مذکور در سال‌های مختلف زندگی قهرمان داستان داشته، شاهد تغییراتش خواهیم بود. این تغییرات، همانقدر که در ایجاد تنوع بصری تاثیر دارند، به‌نوعی در روایت داستان بازی هم نقش دارند و قسمتی از احساسات پرتنش و پرفشار خانواده در دوره‌های زمانی مختلف را ازطریق چیدمان خانه، به مخاطب انتقال می‌دهد. موضوعی که سازندگان به بهترین شکل ممکن توانسته‌اند آن را در بازی پیاده‌سازی بکنند.

 

[#AMIR#]

محیط‌های بازی علاوه‌بر داستان‌گو بودن، به خوبی اتمسفرسازی کرده و شما را در خود گرفتار می‌کنند. الان که حدود ۲۴ ساعت از اتمام بازی می‌گذرد، هنوز با یادآوری صحنه‌ی قطع شدن ناگهانی برق‌ خانه، تغییرات ناگهانی دکوراسیون، آن تلویزیون لعنتی که مدام روشن و خاموش می‌شد، آن راهروهای بارک و تاریک که شما را به قدم گذاشتن در دل سیاهی‌های خود دعوت می‌کردند و محیط آخرالزمانی پایان بازی با آن سبک خاص گرافیکی، یادآوری همه‌ی این موارد هنوز هم من را به هیجان می‌آورد و الان که مشغول نوشتن این متن هستم، تنشی که در وجودم شعله‌ور شده را احساس و به پشت سرم نگاه می‌کنم مبادا لی فانگ برای شکارِ من کمین کرده باشد!

 

[#AMIR#]

 

[#AMIR#]

اما شاید موضوعی که از ارزش روایت داستان قدرتمند و باکیفیت بازی می‌کاهد، بالا رفتن سرعتش باتوجه‌به آن ریتم ابتدایی است که خودش در اوایل بازی برای بازیکن تعیین و تعریف می‌کند، باشد. بازی در دو چپتر اول، خیلی با حوصله و مفصل، داستانش را برای‌تان بازگو می‌کند، آن را می‌شکافد، کاراکترهایش را برای‌تان مهم می‌کند، آن‌ها را پردازش و شما در خود به بهترین شکل ممکن غرق می‌کند اما، در دو چپتر آخر یعنی چپتر ۳ و ۴، با سرعتی بسیار زیاد شما را به سمت پایان مناسب و خوبی که دارد، روانه می‌کند؛ ریتم بازی در این دو چپتر به‌شکلی بالا می‌رود که خود مخاطب متوجه افزایش سرعت بازی می‌شود و این حسی نه چندان جالب را در بازیکن ایجاد می‌کند چرا که باید با بالا رفتن ریتم داستان‌سرایی بازی کنار بیابد.

 

[#AMIR#]

موضوع، بد بودن سرعت روایت داستان نیست. اتفاقا پایان بازی خیلی راضی‌کننده است و دو چپتر پایانی، عالی داستان‌سرایی می‌کند و به پیرنگ داستان بازی خدشه‌ای وارد نمی‌شود؛ موضوع این است که بازی می‌توانست در دو چپتر پایانی، عین دو چپتر آغازین، داستانش را با حوصله‌ی بیشتری جلو ببرد و از موقعیت‌ها و مکان‌های جدید و نابی که بازیکنش را در مراحل آخر به آن‌ها می‌برد، در جهت ترساندن بازیکن (بازهم عین دو مرحله‌ی آغازین) استفاده کند. بازی در دو مرحله‌ی پایانی، صرفا داستانش را مستقیم‌تر از قبل تعریف می‌کند و بیشتر حال و هوای یک اثر «ماجرایی» را پیدا می‌کند تا اثری «ترسناک»؛ اما بااین‌حال، باز هم داستانی بسیار خوب، باکیفیت و درجه‌ یک در Devotion روایت می‌شود و بازیکن تا آخرین لحظه، مشتاقانه با اثر همراه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[#AMIR#]

 

[#AMIR#]

گیم‌پلی بازی همچون بخش داستانی و حتی کمی بهتر از آن، بی‌نقص و عالی عمل می‌کند؛ کاملا در خدمت داستان و نحوه‌ی روایتش است و بازیکن را به خوبی در اثر غرق می‌کند. بازی کاملا می‌خواهد برای‌تان داستان بگوید و عدم وجود چالش‌ها و دشمنانی که سلامتی شما را تهدید می‌کنند، این موضوع را تایید می‌کند.