اعیاد و جشن‌ها معرفی نامه جشن های ایران باستان

[آمین ارمان]

زیارت پیر نارکی:
مهر روز تا ورهرام روز از امردادماه برابر با 16 تا 20 امرداددر گاهشماری ایرانی نیایشگاه « پیر نارکی »در 58 کیلومتری باختر شهر یزد بر دامنهی کوه بلندی بنام « تجنک » نزدیک « دره زنجیر » یا در نزدیکی تفت ، از « دره گیگون »
قرار دارد.در باور مردم این مکان پناهگاه عروسی از فرمانروایان پارس به نام « ناز بانو » یا « زربانو » است.« نازبانو » در هنگام حملهی تازیان، به کوهی در درهی زنجیر رسیده و خواهان پناه گرفتن در کوه میشود که کوه وی را پناه نمیدهد، از همین روی مردم تا کنون نیز به آن کوه سنگ میزنند او سپس به کوه گیگون‌ میرسد،از کوه میگذرد و در دامنهی کوه نارکی درخواست یاری از پروردگار میکند ، که کوه وی را در خود پناه میدهد و از آنجا چشمهای روان میشود و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آمین ارمان]

جشن می خواره:
رَشن روز از امردادماه برابر با 18 امرداد در گاهشماری ایرانی جشن «مَی خواره» در سرزمین «سُغد» و «ورا رود»(= ماورالنهر) که ابوریحان بیرونی از آن یاد می کند و آن را برابر با هجدهمین روز مردادماه یا «اشناخندا»ی سغدی می داند.با توجه به گفتار بیرونی که ویژگی جشن «می خواره» را نوشیدن عصیر ناب
یاد می کند و نیز با توجه به چند شاهد دیگر، می توان گمان داد که یکی از ویژگی های
جشن مردادگان، نوشیدن نوشیدنی های خاصی همچو افشره ی گیاه «هوم» و یا آبجو بوده باشد. گیاه مقدس «هوم» و افشره ی آن برای مردمان باستان همواره یک نوشابه ی جاودانی و عامل بی مرگی دانسته می شده است.آنچنان که از منابع هندو همانند «ریگ ودا» برمی آید، این نوشیدنی و نیز جام آن به نام «اَمرتـَه»...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آمین ارمان]

عروج مریم عذرا:
جشنی به نام «عید عروج حضرت مریم» در میان ارمنیان و آشوریان ایران و انجام مراسمی به نام «تبرک انگور» یا «خاقوق اورهنک». انگور برای آشوریان،مانند گندم ارزش غذایی بسیاری دارد؛ زیرا از روزگاران قدیم پرورش تاک و گندم، حرفه و شغل اصلی آنان بوده است. به همین دلیل، برای انگور مراسم خاصی به جای می آورند و تا نخستین محصول خود را تبرک نکنند، از آن نمی خورند.آشوری ها،جشن تبرک انگور را در روز «شارادمارتی ماریام»؛ یعنی همان روز درگذشت
حضرت مریم، انجام می دهند.آشوری ها در این روز به کلیسا می روند و مراسم مخصوص هر یکشنبه را انجام می دهند و به همراه آن، دعاهای ویژه ی تبرک انگور را می خوانند.پس از ایراد خطبه و آوازها و سرودهای مذهبی که همه به زبان آشوری است، کشیش سه بار بر ظرف...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آمین ارمان]

جشن خاچوراتس:
هیجدهمین روز از ماه ناواسارد ارمنی برابر با 26ام امرداد در گاهشماری ایرانی جشنی به نام خاچوراتس یا روز تجلی چلیپا (صلیب) در میان ارامنیان ایران و انجام مراسم بزرگداشت صلیب در کلیسا در نزدیکترین یکشنبه به این روز شهریور

 

[آمین ارمان]

شهریور

ایرانیان از دیرباز جشن‌های بسیاری برگزار می‌کردند و به این بهانه با پایکوبی، شکر نعمت‌های خداوندی را به جا می‌آوردند. در آخرین فصل تابستان هشت جشن بین ایرانیان مرسوم بوده که بسیاری از این جشن‌ها فراموش شده‌اند، اما در برخی نقاط ایران بعضی از این جشن‌ها کم و بیش برگزار می‌شود.

شهریور-جشن فغدیه/ فغریه، جشن خنکی هوا
جشن خنک شدن هوا در خوارزم باستان در روز نخست شهریورماه برگزار می شده که امروزه صورت اصلی و شکل تلفظ نام این جشن و نیز جزئیات و نحوه برگزاری آن مشخص نیست.

3شهریور- جشن کشمین
جشنی ناشناخته در سُغد باستان ( نام شهری نزدیک سمرقند) در روز سوم شهریورماه که با بازاری همگانی همراه بوده است. امروزه صورت اصلی و تلفظ نام این جشن مشخص نیست.

4 شهریور- جشن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آمین ارمان]

مهر

جشن میترا کانا:
هرمَزد روز از مهرماه برابر با 1 مهرماه در گاهشماری ایرانیروز جشن بزرگ «میثرَکَنَه / میتراکانا /مهرگان»، بزرگترین جشن هخامنشی در ستایش و گرامیداشت «میترا» در نخستین روز ماه «باگایادی / بَغَیادی»(یاد خدا)، و نیز آغاز سال نو در گاهشماری هخامنشی.امروزه نیز سنت کهن آغاز سال نو از ابتدای پاییز با نام «سال وِرز»، در تقویم محلی کردان مُکری مهاباد و طایفههای کردان شکری باقی مانده است. در تقویم محلی پامیر (به ویژه دو ناحیهی «ونج» و «خوف»)از نخستین روز پاییز(تیرماه)(1)با نام «نوروزِ تیرَه ما» یاد میکنند.آغاز پاییز به عنوان آغاز سال نو زراعی همچنان در میان کشاورزان رایج است. همچنین بیرونی از این روز با عنوان «نیم سرده»(نیمهی سال)...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آمین ارمان]

جشن کاشت:
از هرمزد تا سپندارمذ از مهرماه برابر با 1 تا 5 مهر در گاهشماری ایرانی در روزهای نخستین مهرماه جشنی به نام «جشن کاشت» در برخی از شهرها و روستاهای ایران به ویژه در مهاباد آذربایجان غربی برگزار میشود.
بدینگونه که کیسههایی از حبوبات و بذرهای مختلف را از شاخههای درخت
کوچک خشکیدهای آویزان کرده و آن را آتش میزنند، کیسهای را که زودتر از همه
بسوزد، نمونهی محصول کشت بیشتر قرار میدهند.

 

[آمین ارمان]

جشن تیر گان سوم:
تیرروز از مهرماه برابر با 13 مهر در گاهشماری ایرانییکی دیگر از جشنهای تیرگان ، است در گرامیداشت ستارهی باران آور «تیشتَر»(= شباهنگ = شِعرای یمانی) و در خوارزم باستان به نام «چیری روچ» یا «تیرروز»نامیده میشده است.

 

[آمین ارمان]

جشن مهرگان:
مهر روز از مهرماه برابر با 16 مهر در گاهشماری ایرانی


میستاییم مهر ِدارندهی دشتهای پهناور را،

او که به همهی سرزمینهای

ایرانی،

خانمانی پُر از آشتی، پُر از آرامی و پُر از شادی میبخشد

 

[آمین ارمان]

«اوستا - مهر یشت :
جشن مهرگان» که در گذشته آن را «میتراکانا» یا
«متراکانا»(Metrakana) می نامیدند و در نخستین روز از پاییز برگزار می شد، پس از نوروز بزرگ ترین جشن ایرانی و هندی است در ستایش ایزد «میثرَه» یا «میترا» و بعدها «مهر» که از مهر روز آغاز شده تا رام روز به اندازه ی شش روز ادامه دارد.
سنگ نگاره ی میترا در نمرود داغ، آناتولی خاوری سده ی یکم پیش از میلاد«مهریشت» نام بخش بزرگی در اوستا است که در بزرگداشت و ستایش این ایزد بزرگ و کهن ایرانی سروده شده است. مهر یشت، دهمین یشت اوستا است وهمچون فروردین یشت، از کهن ترین بخش های اوستا بشمار می آید. مهر یشت از نگاه اشاره های نجومی و باورهای کیهانی از مهم ترین و ناب ترین بخش های اوستا است و کهن ترین سند درباره ی آگاهی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.